Rolnictwo w Australii – jeden z głównych sektorów gospodarki Australii. Tereny rolnicze kraju zajmują 385 mln ha (3 850 000 km²), co stanowi około połowę powierzchni kraju, przy czym największy udział mają w powierzchni stanów Queensland (79%) i Nowa Południowa Walia (72%)[1]. Pod koniec XX wieku grunty orne stanowiły około 5% powierzchni kraju, a łąki i pastwiska około 57%[2]. Australia wyróżnia się najwyższym wskaźnikiem obszaru żywicielskiego – na jednego mieszkańca przypadało na przełomie XX i XXI wieku 2,65 ha, przy średniej na świecie wynoszącej 0,26 ha[3]. Wartość produkcji rolniczej w Australii w 2014–2015 osiągnęła 54 mld dolarów[4], co stanowi około 3,7% PKB tego kraju[5].
W rolnictwie stosuje się zarówno nawadnianie, jak i metody upraw na ziemiach suchych. Według Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) zmiany klimatu zmniejszą ilość opadów na terenach Australii i pogorszą tym samym warunki dla rozwoju rolnictwa[6].
Można wyróżnić trzy główne strefy:
Australia jest zwolennikiem liberalizacji światowego rynku produktów rolniczych[8]. Jest jednym z krajów założycielskich Grupy Cairns, organizacji sprzeciwiającej się dopłatom rolniczym. Poziom subwencji rolniczych w Australii jest jednym z najniższych wśród krajów rozwiniętych[9].
W Australii największą wartość produkcji i największe areały upraw spośród zbóż zajmuje pszenica. Kraj ten jest też jednym z największych na świecie eksporterów cukru z trzciny cukrowej[10]. Poza tym uprawia się owoce tropikalne takie jak ananas, mango, papaja, awokado, orzechy makadamii, marakuja, cytrusy[11]. Około 50% światowego legalnego opium dla przemysłu farmaceutycznego produkuje się na Tasmanii[12].
Znaczne obszary w centralnej Australii nie są wykorzystywane rolniczo. Większość obszarów wykorzystywanych rolniczo jest przeznaczone na hodowlę i pasterstwo bydła i owiec. To pierwsze głównie na północy kraju i w dorzeczu jeziora Eyre (choć ono samo i jego bezpośrednie okolice nie nadają się do wykorzystania), to drugie na południowym zachodzie i południowym wschodzie. W wilgotniejszych regionach (bliżej oceanów) hodowla jest połączona z uprawą zbóż. Na wschodnich wybrzeżach Queenslandu są plantacje roślin tropikalnych, głównie trzciny cukrowej[13].
Australia jest światowym liderem w rolnictwie ekologicznym. Znajduje się tu ponad 17 mln hektarów certyfikowanych upraw prowadzonych zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego. Stanowi to 39,3% powierzchni takich upraw na całym świecie[14].
W latach 1996–2007 miał miejsce ogromny wzrost eksportu australijskiego wina[15]. W 2015 wyniósł on 2,1 mld dolarów australijskich[16]. Najpowszechniej uprawianymi szczepami winorośli są shiraz, chardonnay i cabernet sauvignon[17].
W Australii produkuje się również znaczne ilości bawełny. Rośliny są genetycznie modyfikowane (bawełna Bt), zawierają gen kodujący toksynę Bt, która jest bioinsektycydem. Około 90% bawełny jest produkowane z użyciem nawadniania[18].
Uprawa | Wartość [mln AUD] |
---|---|
pszenica | 7 124 |
owoce (bez winogron) i orzechy | 3 512 |
warzywa | 3 350 |
jęczmień | 2 417 |
rzepak | 1 782 |
trzcina cukrowa | 1 305 |
winogrona | 1 108 |
bawełna | 958 |
całkowita wartość upraw | 26 758 |
Australia pod koniec XX wieku miała największe na świecie pogłowie owiec, co wiązało się z największą produkcją wełny. Wśród owiec najwięcej hoduje się merynosów. Hodowla bydła jest również znacząca[2]. Australia jest trzecim co do wielkości eksporterem wołowiny na świecie[20]. W hodowli owiec obecna jest tendencja przechodzenia z produkcji wełny na produkcję baraniny[21]. Najwyższej jakości wełna może otrzymać oznaczenie Woolmark ustanowione przez australijską organizację Woolmark Company.
Eksportuje się również langusty, jadalne ślimaki morskie – słuchotki, krewetki, tuńczyki, łososie[22].
Przedmiot produkcji lub hodowli |
Wartość [mln AUD] |
---|---|
bydło | 11 531 |
mleko | 4 722 |
owce | 3 296 |
wełna | 2 676 |
drób | 2 610 |
trzoda chlewna | 1 149 |
jaja | 729 |
całkowita wartość produkcji zwierzęcej |
26 867 |
Rejestrowane jest stałe zmniejszanie się udziału osób zatrudnionych w rolnictwie. W 1970 w sektorze tym pracowało 373 tys. osób stanowiących 7% ludności czynnej zawodowo. W 1980 było ich 380 tys. i stanowili 5,6%, w 1990 – 463 tys. i 5,2%, w 1998 – 447 tys. i 4,1%. Ogółem liczba ludności rolniczej w 1998 roku wynosiła 880 tys. – 4,8% ludności ogółem[3].