Rosemary Eames

Rosemary Eames
Pełne imię i nazwisko	Rosemary Clare Elliott
Imię i nazwisko przy narodzeniu	Rosemary Clare Eames
Data urodzenia	1965
Data i miejsce śmierci	2002 ; Brisbane
Obywatelstwo	Australia
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Australia
	Igrzyska paralimpijskie

Rosemary Clare Elliott z domu Eames (ur. 1965, zm. 2002 w Brisbane^[1]) – australijska pływaczka paraolimpijska bez jednej ręki^[2].

Zdobyła 5 medali na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich 1984. W swojej karierze ponad 20 razy pobiła rekordy świata w pływaniu i dodatkowo 2 na igrzyskach (w tej samej dyscyplinie).

Życiorys

Eames wychowała się na przedmieściach Sydney w dzielnicy Kingsgrove. W wieku pięciu lat, podczas wakacji w Batemans Bay, spadła ze zjeżdżalni, co spowodowało otwarte złamanie lewej ręki i uszkodzony nadgarstek^[1]^[2]. Jej rękę złożono i zagipsowano, ale rozwinęła się w niej zgorzel gazowa, przez co kilka tygodni później dłoń i całe przedramię, łącznie z łokciem, trzeba było amputować^[1]^[2].

Po zaleczeniu ran, zachęcana przez rodziców, wróciła do gimnastyki i zajęła się baletem jazzowym(inne języki). Za szczególne osiągnięcia otrzymała od lokalnej społeczności medal Rady Canterbury^[1].

Jej matka Joyce wspominała, że jeszcze przed wypadkiem Rosemary lubiła bawić się i pływać w wodzie^[1]. Po wypadku uczono jej początkowo tylko stylu bocznego, ponieważ jej nauczyciele pływania uważali wówczas, że to jedyny styl, który może wykonać osoba z jedną ręką. Po jakimś czasie zmieniła jednak pływalnię i w dzielnicy North Ryde(inne języki) spotkała nauczycielkę, która na własnym przykładzie pokazała jej, jak pływać innymi stylami^[2].

Eames brała udział w szkolnych zawodach ze swoimi pełnosprawnymi rówieśnikami, a następnie awansowała do zawodów okręgowych, gdzie nieustannie dyskwalifikowano ją z wyścigów stylem klasycznym i motylkowym, ponieważ nie kończyła wyścigu dwiema rękami^[2]. Jak wspominała w późniejszym wywiadzie, jeszcze przed zawodami mówiono jej wówczas, że zostanie zdyskwalifikowana, ale nie przejmowała się tym, bo chciała po prostu brać udział w zawodach, a nie było wówczas zbyt wielu możliwości rywalizacji dla osób z amputowanymi kończynami^[2].

W 1985 roku, w wieku 20 lat, pracowała jako księgowa dla rządu stanu Nowa Południowa Walia^[2]. Odgrywała również aktywną rolę w społeczności jako rzeczniczka New South Wales Amputee Sports Association^[1].

W 1999 roku, wraz z rodziną, Eames przeniosła się do Brisbane, gdzie pracowała w linii lotniczej Qantas^[1].

Zginęła w wypadku samochodowym w 2002 roku w wieku 36 lat^[1]. Została pochowana na cmentarzu w Brisbane^[1].

Kariera pływacka

Eames zaczęła pływać wyczynowo w wieku 14 lat i początkowo rywalizowała w zawodach z pełnosprawnymi pływaczkami^[1]^[2].

W 1982 roku reprezentowała Australię na igrzyskach Far East & South Pacific Games & Disabled Olympic Games (FESPIC)(inne języki). Zdobyła tam cztery złote medale i pobiła cztery rekordy świata^[1].

Na Igrzyskach Paraolimpijskich Nowy Jork/Stoke Mandeville w 1984 zdobyła jeden złoty medal w rywalizacji 100 m kobiet stylem klasycznym A6 oraz cztery srebrne medale w konkurencjach: 100 m kobiet stylem grzbietowym A6, 100 m kobiet stylem motylkowym A6, 100 m stylem dowolnym A6 i 200 m kobiet stylem zmiennym A6. Pobiła wówczas dwa rekordy świata i dwa rekordy paraolimpijskie^[1]^[3].

W 1985 roku na Canadian National Games for the Physically Disabled zdobyła złote medale na 100 m stylem dowolnym, grzbietowym, klasycznym i motylkowym oraz 200 m stylem zmiennym. Podczas tych zawodów pobiła również rekordy świata w stylu dowolnym, grzbietowym i klasycznym^[2].

W 1986 roku ponownie brała udział w igrzyskach FESPIC. Zdobyła wówczas pięć złotych medali i pobiła dwa rekordy świata^[1].

W sumie w swojej karierze ponad pobiła 20 rekordów świata i 2 rekordy paraolimpijskie^[2]. Zdobyła łącznie 10 złotych i 4 srebrne medale w imprezach międzynarodowych^[1].

Wyróżnienia

W młodości otrzymała wyróżnienie Canterbury Council Centenary Medal for Achievement za osiągnięcia w dziedzinie gimnastyki^[1].
W 1986 roku Eames otrzymała nagrodę Portfolio Magazine Independent Woman of the Year Award w kategorii sport, którą otrzymała za swoją pracę w stowarzyszeniu New South Wales Amputee Sports Association^[1].
W latach 80. została dożywotnią członkinią Hurstville Amateur Swimming Club^[1].
W 2000 roku otrzymała Australian Sports Medal(inne języki)^[4].

Życie prywatne

W 1988 roku wyszła za mąż za Paula Elliotta, z którym miała troje dzieci: Chloe, Nathana i Alexę^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r KimK. Townsend KimK., Sporting star with courage, spirit and a real sparkle, [w:] The Sydney Morning Herald [online], 11 grudnia 2002 [dostęp 2023-03-12] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j GregoryG. Growden GregoryG., Rosemary, the Girl with the Golden Arm, [w:] The Sydney Morning Herald, 26 września 1985, s. 31–32 [dostęp 2023-03-12] (ang.).
↑ Rosemary Eames [online], International Paralympic Committee [dostęp 2023-03-12] (ang.).
↑ Mrs Rosemary Clare Elliott: Australian Sports Medal [online], Department of the Prime Minister and Cabinet [dostęp 2023-03-12] (ang.).

[smh2002-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r KimK. Townsend KimK., Sporting star with courage, spirit and a real sparkle, [w:] The Sydney Morning Herald [online], 11 grudnia 2002 [dostęp 2023-03-12] (ang.).

[smh1985-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j GregoryG. Growden GregoryG., Rosemary, the Girl with the Golden Arm, [w:] The Sydney Morning Herald, 26 września 1985, s. 31–32 [dostęp 2023-03-12] (ang.).

[3] Rosemary Eames [online], International Paralympic Committee [dostęp 2023-03-12] (ang.).

[4] Mrs Rosemary Clare Elliott: Australian Sports Medal [online], Department of the Prime Minister and Cabinet [dostęp 2023-03-12] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]