Roxana Maracineanu

Roxana Maracineanu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1975
Bukareszt

Wzrost

165 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 pływanie
200 m st. grzbietowym
Mistrzostwa świata
złoto Perth 1998 200 m st. grzbietowym
Mistrzostwa Europy
złoto Stambuł 1999 200 m st. grzbietowym
srebro Sewilla 1997 100 m st. grzbietowym
brąz Sewilla 1997 200 m st. grzbietowym
brąz Stambuł 1999 100 m st. grzbietowym

Roxana Maracineanu (ur. 7 maja 1975 w Bukareszcie[1] jako Roxana Mărăcineanu) – francuska pływaczka pochodzenia rumuńskiego, specjalistka w stylu grzbietowym, wicemistrzyni olimpijska i mistrzyni świata, w latach 2018–2020 minister sportu, od 2020 do 2022 minister delegowany do spraw sportu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rumuńskiej rodzinie. Jej ojciec pracował w Algierii, dokąd ściągnął rodzinę[2]. W 1984[3] wyjechali do Francji, gdzie uzyskali azyl. W dzieciństwie początkowo uprawiała gimnastykę, którą zarzuciła na rzecz pływania[2]. Zamieszkała w Miluzie, tam trenowała w klubie sportowym Mulhouse Olympic Natation[4]. Uzyskała obywatelstwo francuskie w 1991.

Największe sukcesy odnosiła w konkurencji 200 m stylem grzbietowym. W 1998 w Perth zdobyła w niej mistrzostwo świata[5], a w 2000 w Sydney wicemistrzostwo olimpijskie[1]. Na dystansie tym wywalczyła również złoty (1999) i brązowy (1997) medal mistrzostw Europy. Na ME zajęła też drugie (1997) i trzecie (1999) miejsce na 100 m stylem grzbietowym[5]. W konkurencji tej była nadto czwarta na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2000[1]. Karierę sportową zakończyła w 2004[3].

Ukończyła studia z zakresu języków obcych na Université de Haute-Alsace, w 2001 zdała egzamin wstępny do ESCP Europe w Paryżu[4]. Pracowała jako konsultantka, współpracując głównie z France Télévisions[6]. W 2010 jako bezpartyjna z listy Partii Socjalistycznej uzyskała mandat radnej regionu Île-de-France[7]. We wrześniu 2018 została ministrem sportu w drugim rządzie Édouarda Philippe’a[6]. W lipcu 2020 w gabinecie Jeana Castex objęła niższe stanowisko rządowe – została ministrem delegowanym do spraw sportu przy ministrze edukacji narodowej, młodzieży i sportu[8]. Funkcję tę pełniła do maja 2022.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Orderu Narodowego Zasługi klasy V i IV[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W Clamart pod Paryżem założyła stowarzyszenie „J’peupa, G piscine!”, upowszechniające pływanie wśród dzieci[9]. Posługuje się pięcioma językami. Ze związku z dziennikarzem Franckiem Ballangerem posiada trójkę dzieci: Nina, Cléo oraz Kimi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Roxana Maracineanu. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-04]. (ang.).
  2. a b Roxana Maracineanu: „Ce doit être ça le bonheur”. humanite.fr, 19 stycznia 1998. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).
  3. a b Roxana Maracineanumet fin à sa carrière. nouvelobs.com, 18 października 2004. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).
  4. a b c Maracineanu Roxana. alsace-histoire.org. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).
  5. a b Roxana Maracineanu (FRA). fina.org. [dostęp 2018-09-04]. (ang.).
  6. a b L'ancienne nageuse Roxana Maracineanu nommée ministre des Sports. europe1.fr, 4 września 2018. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).
  7. Remaniement: Roxana Maracineanu, un destin français. leparisien.fr, 4 września 2018. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).
  8. Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
  9. Roxana Maracineanu: «Toutes ces noyades, c’est insupportable». leparisien.fr, 12 lipca 2018. [dostęp 2018-09-04]. (fr.).