Rudolf Teschner

Rudolf Teschner (ur. 16 lutego 1922 w Poczdamie, zm. 23 lipca 2006 w Berlinie) – niemiecki szachista i publicysta, arcymistrz od 1992 roku.

Życiorys

Najlepsze wyniki w swojej karierze osiągnął w latach 50. i 60. XX wieku. W roku 1951 zdobył w Düsseldorfie tytuł mistrza Niemiec^[1]. Dwukrotnie (w latach 1952 i 1956) reprezentował RFN na szachowych olimpiadach^[2]. Największym indywidualnym sukcesem Rudolfa Teschnera było dz. II m. (za Fridkiem Olafssonem, wraz z Adreasem Dücksteinem, przed Bentem Larsenem) w turnieju strefowym w Berg en Dal w roku 1960 i awans do rozegranego w 1962 roku w Sztokholmie turnieju międzystrefowego, w którym zajął XXI miejsce^[3].

W czasie swojej kariery siedmiokrotnie zdobył tytuł mistrza Berlina. Spośród sukcesów w międzynarodowych turniejach wymienić należy dwukrotne dz. I w Reggio Emilli (1963/64, wraz z Erno Geberenem, Janosem Fleschem i Gedeonem Barczą oraz 1964/65, wraz z Mario Bertokiem, Istvanem Bilkiem i Dragoljubem Miniciem), I m. w Monako (1967, turniej B) oraz dz. IV m. w silnie obsadzonym turnieju w Bambergu (1968, za Paulem Keresem, Tigranem Petrosjanem i Lotharem Schmidem, wraz z Wolfgangiem Unzickerem i Borislavem Ivkovem).

W 1957 r. otrzymał tytuł mistrza międzynarodowego, a w 1992 r. Międzynarodowa Federacja Szachowa nadała mu - za osiągnięcia z przeszłości - honorowy tytuł arcymistrza.

W latach 1950–1988 był wydawcą szachowego magazynu Deutsche Schachzeitung. Jest autorem wielu książek i artykułów o tematyce szachowej.