Rufus Norris

Rufus Norris
Ilustracja
Rufus Norris (2012)
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1965
Cambridge

Narodowość

Anglik

Język

angielski

Alma Mater

Royal Academy of Dramatic Art

Dziedzina sztuki

teatr, film

Rufus Norris (ur. 16 stycznia 1965 w Cambridge) – brytyjski reżyser teatralny i filmowy, a wcześniej aktor. Od 2015 dyrektor artystyczny Królewskiego Teatru Narodowego w Londynie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem studiów aktorskich w Royal Academy of Dramatic Art. W latach 80. i 90. pracował jako aktor[1], jednak później skupił na reżyserii. W 2001 otrzymał Nagrodę Teatralną Evening Standard za najlepszy debiut reżyserski, który przyznano mu za inscenizację sztuki Afore Night Come Davida Rudkina(inne języki) w teatrze Young Vic(inne języki) w Londynie[2]. W 2004 otrzymał tę nagrodę po raz drugi, tym razem w kategorii Nagroda Krytyków, za spektakl Festen na podstawie filmu Thomasa Vintenberga w Almeida Theatre(inne języki) w Londynie[3].

W latach 2002–2007 miał stały angaż reżyserski w teatrze Young Vic, gdzie wystawiał głównie sztuki należące do literatury współczesnej. Jednocześnie współpracował też z innymi scenami. W 2006 roku zadebiutował w Teatrze Narodowym, gdzie wyreżyserował sztukę Market Boy Davida Elridge’a(inne języki). W 2009 r. na największej scenie tego samego teatru, w Olivier Theatre, wystawiana była jego inscenizacja tekstu Death and the King’s Horseman autorstwa nigeryjskiego noblisty Wole Soyinki[4]. W 2006 r. miał też miejsce jego debiut reżyserski na West Endzie, gdzie przygotował inscenizację musicalu Cabaret, wystawianą przez dwa lata w Lyric Theatre(inne języki).

W 2009 r. zadebiutował jako reżyser filmowy, wyprodukowanym przez BBC obrazem King Bastard, do którego scenariusz napisała jego żona Tanya Ronder(inne języki)[1]. W 2010 został zaproszony do współpracy przez English National Opera (ENO), gdzie wyreżyserował Don Giovanniego Mozarta. Rok później był reżyserem powstającej w koprodukcji ENO i festiwalu w Manchesterze prapremiery opery Dr Dee, autorstwa Damona Albarna[5]. W tym samym, 2011 roku, został etatowym reżyserem w Teatrze Narodowym.

Jego drugi film kinowy, Broken (2012), miał swoją światową premierę na 65. MFF w Cannes. Obraz otrzymał nagrodę dla najlepszego brytyjskiego filmu niezależnego.

W 2013 r. wspólnie z żoną został zaproszony do przygotowania inauguracji nowej, tymczasowej (powstałej na czas remontu jednej ze stałych sal) sceny Teatru Narodowego pod nazwą The Shed (dosłownie Szopa), w ramach której wyreżyserował sztukę Table autorstwa swojej małżonki.

Dyrektor artystyczny Teatru Narodowego

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2013 r. ogłoszona została jego nominacja na dyrektora artystycznego Teatru Narodowego w Londynie, przy czym postanowiono, iż przejmie obowiązki od Nicholasa Hytnera dopiero półtora roku później, w kwietniu 2015 r.[6], tak aby wziąć odpowiedzialność za repertuar Narodowego począwszy od sezonu 2015/2016. W swoim pierwszym dyrektorskim sezonie wyreżyserował osobiście dwie premiery: uwspółcześnioną przez poetkę Carol Ann Duffy wersję średniowiecznego moralitetu Everyman oraz oparty na tekstach Lewisa Carolla nowy musical Wonder.land(inne języki) z muzyką Damona Albarna[7]. W 2015 r. wyreżyserował także ekranizację musicalu London Road, opowiadającego historię morderstw dokonywanych w Ipswich przez Stevena Wrighta. Był to powrót Norrisa do tego materiału, gdyż trzy lata wcześniej przygotował w Narodowym prapremierę sceniczną London Road.

W 2016 r. przygotował nową londyńską inscenizację Opery za trzy grosze Bertolda Brechta. W 2017 r. wyreżyserował sztukę My Country; a work in progress, ułożoną przez Carol Ann Duffy z autentycznych wypowiedzi Brytyjczyków na temat brexitu. W tym samym roku przygotował też prapremierę sztuki Mosquitoes autorstwa Lucy Kirkwood(inne języki) z Olivią Coleman w roli głównej[8]. W 2018 po raz pierwszy od ćwierć wieku sięgnął po repertuar szekspirowski, a dokładnie po Makbeta, obsadzając Rory’ego Kinneara w roli tytułowej, zaś Anne-Marie Duff jako jego żonę[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rufus Norris w bazie IMDb (ang.)
  2. Opera for the unconverted [online], web.archive.org, 13 czerwca 2011 [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-13].
  3. The man who made this Cabaret go round – Theatre & Dance – Arts – Eve… [online], archive.is, 12 września 2012 [dostęp 2020-04-02].
  4. Death and the King’s, Horseman, National Theatre, London [online], The Independent, 13 kwietnia 2009 [dostęp 2020-04-02] (ang.).
  5. Doctor Dee Damon Albarn & Rufus Norris < Programme [online], web.archive.org, 21 marca 2011 [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-21].
  6. Charlotte Higgins, National Theatre appoints Rufus Norris as new artistic director, „The Guardian”, 15 października 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-04-03] (ang.).
  7. Rufus Norris announces first season as National Theatre artistic director [online], whatsonstage.com [dostęp 2020-04-03] (ang.).
  8. Michael Billington, Mosquitoes review – sparring sisters collide in Lucy Kirkwood's science stormer, „The Guardian”, 26 lipca 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-04-03] (ang.).
  9. Macbeth at National Theatre – review round-up [online], The Stage, 8 marca 2018 [dostęp 2020-04-03] (ang.).