Ryszard Pietruski

Ryszard Pietruski
	; Ryszard Pietruski w sztuce Teatru Klasycznego, Don Juan. Warszawa, 1966
Data i miejsce urodzenia	7 października 1922 ; Wyszecino
Data i miejsce śmierci	14 września 1996 ; Warszawa
Zawód	aktor
Współmałżonek	1. Maria Homerska; 2. Hanna Buczkowska-Pietruska
Lata aktywności	1947–1996
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2024-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ryszard Józef Pietruski (ur. 7 października 1922 w Wyszecinie koło Wejherowa, zm. 14 września 1996 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Był uczniem Państwowego III Gimnazjum Męskiego im. Króla Stefana Batorego. W czasie II wojny światowej pracował we Lwowie, jako kelner w restauracji. W 1944, po powtórnym zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną, wstąpił do Wojska Polskiego i walczył jako żołnierz 4 Dywizji Piechoty. Brał udział m.in. w wyzwoleniu Warszawy i w bitwie o Kołobrzeg. Niektóre biogramy podają, iż brał także udział w bitwie pod Lenino, aczkolwiek jest to wątpliwe, zważywszy że bitwa pod Lenino odbyła się w październiku 1943, zaś Ryszard Pietruski rozpoczął służbę w LWP dopiero w 1944 roku.

Po wojnie uczył się w Miejskiej Szkole Dramatycznej w Warszawie^[1]. W 1948 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1978–1988 był dyrektorem Operetki Warszawskiej.

Pierwszą żoną była aktorka Maria Homerska, z którą miał córkę Magdalenę. Drugą żoną była architekt Hanna Buczkowska-Pietruska^[2] (1942–2022)^[3].

Zmarł na zawał serca. Został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera G-14-7)^[4].

Kariera zawodowa

Teatr Muzyczny Domu Wojska Polskiego, Warszawa (1947 aktor)
Teatr Miejski im. Stefana Jaracza, Olsztyn (1947–1948 aktor)
Teatr im. Stefana Żeromskiego, Kielce-Radom (1948–1950 aktor)
Państwowe Teatry Dramatyczne, Szczecin (1950–1955 aktor)
Teatr Dzieci Warszawy, Warszawa (1950–1950 aktor)
Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków (1955–1959 aktor)
Teatr Klasyczny, Warszawa (1959–1967 aktor)
Teatr Dramatyczny, Warszawa (1967–1979 aktor)
Operetka Warszawska, Warszawa (1978–1979 dyrektor naczelny)
Operetka Warszawska, Warszawa (1979–1988 dyrektor naczelny i artystyczny)
Operetka Warszawska, Warszawa (1988–1989 asystent reżysera)

Filmografia

1956: Trzy kobiety jako szofer szabrownik
1958: Pigułki dla Aurelii jako szofer Michalak
1958: Popiół i diament jako robotnik w cementowni
1959: Zobaczymy się w niedzielę jako strażak Felek
1959: Wspólny pokój jako Mieciek Stukonis
1959: Miejsce na ziemi jako milicjant
1960: Walet pikowy jako właściciel kina
1960: Szczęściarz Antoni jako wysłannik Ministerstwa Kultury w sprawie czołgu
1960: Powrót jako reporter radiowy
1960: Nikt nie woła jako Zygmunt
1960: Historia współczesna jako Władysław Zabielski
1961: Dwaj panowie N jako sierżant Jagielski
1961: Droga na Zachód jako Zadora, żołnierz z eskorty pociągu
1962: Jadą goście jadą... jako kierowca Józek
1962: Gangsterzy i filantropi jako Alojzy Superata
1963: Skąpani w ogniu − Baruda
1963: Ostatni kurs − Adam, członek bandy
1963: Naganiacz − Jaworek
1963: Mam tu swój dom − Kasprzyk
1963: Kryptonim Nektar − Struć, wspólnik Fagasa
1963: Daleka jest droga − strzelec Golik
1964: Prawo i pięść jako Wijas
1964: Rachunek sumienia jako major Paweł, dowódca oddziału
1964: Pięciu jako strzałowy Bernard Kałus
1964: Panienka z okienka jako oberżysta
1964: Barwy walki jako Brzoza, delegat PPR z Warszawy
1964: Barbara i Jan jako właściciel fałszywej kolektury „Toto Lotka”, szef szajki (odc. 2)
1965: Wyspa złoczyńców jako „fotograf amator” Karol
1965: Święta wojna jako porucznik Sucharek
1965: Sobótki jako kolejarz Drewniak
1965: Popioły jako przewoźnik na rzece
1965: Podziemny front jako major Paweł (odc. 7)
1965: Lekarstwo na miłość − Osiemnastka, członek szajki
1965: Dzień ostatni dzień pierwszy − sierżant Grzegorz
1966: Chudy i inni jako „Pryszczaty”
1966: Gdzie jest trzeci król jako Karol Wilczkiewicz, zastępca kustosza muzeum
1966: Bariera jako oberkelner
1967: Ślepy tor jako inżynier Zniesławski
1967: Ojciec jako uczestnik narady u ojca Zenubiusza
1967: Kwestia sumienia jako wartownik
1967: Kiedy miłość była zbrodnią
1967: Długa noc jako policjant Wasiak
1967: Cześć kapitanie jako wywiadowca Milicji Obywatelskiej
1968: Stawka większa niż życie jako porucznik Lewis (odc. 18)
1968: Wilcze echa jako Łycar, więzień UPA
1968: Ostatni po Bogu jako prokurator Krawczyk
1968: Pożarowisko jako gość Rojeckich
1968: Gra jako pan młody
1968: Człowiek z M-3 jako agent PZU
1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię jako Jerzy Pałka, kierownik domu handlowego
1969: Nowy jako fotograf
1969: Do przerwy 0:1 jako kierowca nysy (odc. 5)
1969: Przygody pana Michała jako karczmarz Perymowicz (odc. 9)
1969: Paragon gola jako kierowca nysy
1969: Polowanie na muchy jako właściciel szklarni w Nieporęcie
1969−1970: Gniewko, syn rybaka jako Hanysz
1970: Wakacje z duchami jako „Pikasiak”
1970: Rejs jako kapitan statku
1970: Dzięcioł jako dyrektor, szef Stefana
1970: Epilog norymberski jako Ernst Kaltenbrunner
1970: Prawdzie w oczy jako członek brygady Klisia
1970: Lokis. Rękopis profesora Wittembacha jako woźnica
1970: Doktor Ewa jako mechanik Stefan Bratkowski
1970: Album polski jako mężczyzna jadący do Warszawy
1971: Podróż za jeden uśmiech jako kierownik ośrodka „Kmita” (odc. 7)
1971: Złote koło jako Skoczylas, major MO
1971: Obcy w lesie jako leśniczy Zenon Kaleta
1971: Kryształ jako Aleksander Walenciak
1971: Kłopotliwy gość jako mąż „chorej” referentki „od kluczy”
1971: Pięć i pół bladego Józka jako recepcjonista Mietek
1972: Podróż za jeden uśmiech jako kierownik ośrodka „Kmita”
1972: Kwiat paproci jako przedsiębiorca budowlany Franek
1973: Czarne chmury jako wachmistrz Kacper Pilch
1973: Ciemna rzeka jako Aleksander, komendant posterunku MO
1974: Najważniejszy dzień życia jako Heniek Grzelak (odc. 1)
1974: Gniazdo jako Derwan
1974–1977: Czterdziestolatek jako dyrektor Mietek Powroźny oraz jako mechanik samochodowy (odc. 6)
1975: W środku lata jako weterynarz Jeremi Burda
1976: Brunet wieczorową porą jako Dzidek Krępak
1977: Wszyscy i nikt jako Kobra
1978: Życie na gorąco jako komisarz Alberto Biggini (odc. 8)
1979: Golem jako agent udający kominiarza
1979: Aria dla atlety jako śpiewak Baptisto Messalini
1979: Klucznik jako rolnik
1979: Operacja Himmler jako Adolf Hitler
1980: Grzechy dzieciństwa jako ojciec Józia
1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Edward Heinrich Flottwelll (odc. 2 i 3)
1981: Yokohama jako urzędnik w ambasadzie radzieckiej
1981: Stacja jako działacz
1981: Limuzyna Daimler-Benz jako wuj Leon Sobierajski
1982: Pajęczyna jako towarzysz
1983: Alternatywy 4 jako przedstawiciel spółdzielni mieszkaniowej (odc. 1-3)
1984: Smażalnia story jako dyrektor fabryki szczotek
1987: Anioł w szafie jako kierownik produkcji Pelikan
1989: Janka jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
1989: Bal na dworcu w Koluszkach jako Walerek
1990: Europa, Europa jako Adolf Hitler w śnie
1990: Seszele jako śpiewak występujący w roli Don Jose
1990: Janka jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
1991: Panny i wdowy jako lekarz przyjmujący poród Manii (odc. 1)
1991: Szwedzi w Warszawie jako Piotr Rafałowicz
1992: Psy jako adwokat Jaromił
1993: Lepiej być piękną i bogatą jako dyrektor fabryki
1993: 40-latek. 20 lat później jako Mietek Powroźny
1994: Szczur jako senator, juror konkursu
1996: Wirus jako psychopata w mieszkaniu Ewy

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
Medal 30-lecia Polski Ludowej (1975)
Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1975)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977)
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1975)

Przypisy

↑ Tygodnik „To & Owo” nr 50, 13.12.2016, s. 12–13
↑ Tygodnik Życie na gorąco nr 44, 30 października 2014, s. 30–31
↑ arch. Hanna Maria Buczkowska-Pietruska. archimemory.pl. [dostęp 2022-04-24].
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Linki zewnętrzne

Ryszard Pietruski w bazie IMDb (ang.)
Ryszard Pietruski w bazie Filmweb
Ryszard Pietruski w bazie filmpolski.pl
Ryszard Pietruski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Ryszard Pietruski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] Tygodnik „To & Owo” nr 50, 13.12.2016, s. 12–13

[2] Tygodnik Życie na gorąco nr 44, 30 października 2014, s. 30–31

[3] rch. Hanna Maria Buczkowska-Pietruska. archimemory.pl. [dostęp 2022-04-24].

[4] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[1]

[2]

[3]

[4]