Ryszard z Wallingford na XIV-wiecznej miniaturze | |
Data urodzenia |
ok. 1291 |
---|---|
Data śmierci |
1336 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
1317 |
Ryszard z Wallingford (ur. ok. 1291, zm. 1336[1]) – angielski benedyktyn, matematyk i astronom.
Pochodził z hrabstwa Berkshire[2], był synem kowala. Osierocony w wieku 10 lat, został przygarnięty przez Williama de Kirkeby, przeora klasztoru w Wallingford. Odbył sześcioletnie studia w zakresie sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie Oksfordzkim, po czym przywdział habit mnisi. W 1317 roku otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w St Albans, za zgodą przełożonych kontynuując studia filozoficzne i teologiczne w Oksfordzie, gdzie uzyskał również prawo do nauczania[3]. W 1326 roku został wybrany opatem St Albans[2][3]. Podczas wizyty na dworze papieskim w Awinionie zaraził się trądem, który był bezpośrednią przyczyną jego śmierci[4].
Był autorem licznych prac, m.in. Quadripatritum o astronomii sferycznej i Exafrenon o meteorologii[4]. W obliczeniach astronomicznych jako jeden z pierwszych na szeroką skalę stosował równania trygonometryczne[1][3]. Samodzielnie konstruował przyrządy astronomiczne, m.in. rectangulus – rodzaj sfery armilarnej i albion – ekwatorium do określania pozycji planet, paralaksy oraz zaćmień Słońca i Księżyca[4]. Wykonany przez niego dla opactwa w St Albans zegar mechaniczny został zniszczony w czasie reformacji[2][3].