Ryżniak wyspowy
| Oryzomys nelsoni[1] | |
| Merriam, 1898[2] | |
 Czaszka Oryzomys nelsoni widziana z góry | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
ryżniak wyspowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
Ryżniak wyspowy[4] (Oryzomys nelsoni) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Ryżniak wyspowy znany jest tylko z jednego okazu schwytanego w 1897 roku na wyspie María Madre u wybrzeży Nayarit w Meksyku[5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1898 roku amerykański zoolog Clinton Hart Merriam nadając mu nazwę Oryzomys nelsoni[2]. Holotyp pochodził z wyspy María Madre, w Nayarit, w Meksyku[6].
Czasami uważany za podgatunek lub synonim O. palustris[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Oryzomys: gr. ορυζα oruza „ryż”; μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
- nelsoni: dr Edward William Nelson (1855–1934), amerykański zoolog, kolekcjoner ze Stanów Zjednoczonych i Meksyku, prezes AOU 1908 i dyrektor United States Biological Survey w latach 1916–1927[8].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkiwał wilgotne obszary w pobliżu źródeł, które posiadały bogatą roślinność[9].
Złapane okazy osiągały długość ciała 320-344 mm, ogona 185-191 mm. Futro było koloru ochrowego, ciemniejsze na grzbiecie i głowie. Długi ogon koloru ciemnego, na spodzie jaśniejszy. Głowa duża i masywna o dużych oczach i uszach[9].
Żywił się nasionami, owocami, chwastami a czasem rybami i bezkręgowcami.
Status populacji
[edytuj | edytuj kod]Po wyczerpujących odłowach gatunek ten w 1899 roku uznawany był za rzadki. Poszukiwania przeprowadzone w 1991 r. i 2003 r. nie dały rezultatów, dlatego gryzoń ten został uznany w 2006 r. za wymarły[3]. Prawdopodobną przyczyną wyginięcia mogła być konkurencja ze strony szczura śniadego[3][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oryzomys nelsoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b C.H. Merriam. Mammals of Tres Marias Islands, off western Mexico. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 12, s. 15, 1898. (ang.).
- ↑ a b c R. Timm i inni, Oryzomys nelsoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 252. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 406. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oryzomys nelsoni. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-18].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 485, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 290–291. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ a b c S.T. Álvarez-Castañeda, Lia Méndez. Oryzomys nelsoni. „Mammalian species”. 735, s. 1-2, 2003. American Society of Mammalogists. DOI: 10.1644/735.