SMS Csepel

SMS „Csepel”
ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

Tátra

Historia
Stocznia

Danubius-Werft, Porto Ré

Położenie stępki

9 stycznia 1912

Wodowanie

30 grudnia 1912

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

SMS „Csepel”

Wejście do służby

29 grudnia 1913

Wycofanie ze służby

1918

 Regia Marina
Nazwa

„Muggia”

Wejście do służby

1923

Wycofanie ze służby

22 marca 1929

Los okrętu

zatopiony przez tajfun

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 850 t
pełna: 1000 t

Długość

pełna: 83,5 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

3 m

Napęd
6 kotłów parowych
2 turbiny parowe AEG-Curtis
20 640 shp
Prędkość

32,6 węzła

Uzbrojenie
2 x armata okrętowa 100 mm L/50
6 x armata okrętowa 66 mm L/45
4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

105

SMS Csepelaustro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Trzecia jednostka typu Tátra.

„Csepel” wyposażony był w cztery kotły parowe opalane ropą i dwa opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm.

„Csepel” brał udział w bitwie w Cieśninie Otranto. W jej pierwszej fazie, nad ranem, 15 maja 1917 roku „Csepel” wraz z bliźniaczymi SMS „Balaton” zaatakował konwój składający się ze statków SS „Carroccio”, SS „Verita”, SS „Bersagliere” oraz eskortującego ich kontrtorpedowca „Borea”. Podczas gdy „Balaton” atakował parowce, „Csepel” związał walką włoski niszczyciel. W rezultacie starcia „Csepel” nie odniósł żadnych szkód, a kilkakrotnie trafiony włoski okręt zatonął o 5:20. W trakcie późniejszego starcia z grupą okrętów Regia Marina, składającą się z niszczycieli „Giovanni Acerbi”, „Simone Schiaffino”(inne języki), „Rosolino Pilo”(inne języki), „Antonio Mosto” i lidera „Aquila”, „Csepel” trafił jednym pociskiem w komin lidera „Aquila” (zginęło siedmiu włoskich marynarzy)[1].

Okręt przetrwał I wojnę światową i po jej zakończeniu został przekazany Włochom; wcielony do Regia Marina pod nazwą Muggia. 22 marca 1929 roku okręt został zatopiony w pobliżu Xiamen przez tajfun.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Gajzler: II bitwa w Cieśninie Otranto. militarium.net. [dostęp 2009-05-12]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.