![]() | |
Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
luty 1909 |
Wodowanie |
16 grudnia 1910 |
![]() | |
Wejście do służby |
25 kwietnia 1912 |
Wycofanie ze służby |
12 sierpnia 1914 |
Los okrętu |
zatopiony na minie |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
nawodna – 516 ton |
Długość |
57,88 m |
Szerokość |
6,0 m |
Zanurzenie |
3,44 m |
Zanurzenie maksymalne |
50 m |
Napęd | |
4 silniki spalinowe (2x350 KM) i (2x250 KM), 2 silniki elektryczne (2x580 KM) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 4000 Mm / 9 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 torped, działo 50 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (dziób-rufa) |
Załoga |
29 |
SM U-13 – niemiecki okręt podwodny typu U-13 zbudowany w Kaiserliche Werft, Gdańsk w latach 1909-1912. Wodowany 16 grudnia 1910 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 25 kwietnia 1912 roku, a jego dowódcą został kapitan Hans Artur Graf von Schweinitz und Krain[1]. U-13 w czasie jednego patrolu nie zatopił żadnego statku nieprzyjaciela. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do II Flotylli.
W czasie pierwszego bojowego patrolu w okolicach wyspy Heligoland wpadł na minę. Zginęli wszyscy członkowie załogi.