Siostrzany U-24 w 1914 roku | |
Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
1911 |
Położenie stępki |
7 maja 1912 |
Wodowanie |
12 lipca 1913 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby |
9 maja 1914 |
Wycofanie ze służby |
23 lutego 1919 |
Los okrętu |
poddany Francji |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
669 ton ↑ |
Długość |
64,7 m |
Szerokość |
6,32 m |
Zanurzenie |
3,45 m |
Zanurzenie testowe |
50 m |
Napęd | |
na powierzchni: 2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1200 KM | |
Prędkość |
16,7 węzłów ↑ |
Zasięg |
8790 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑ |
Uzbrojenie | |
6 torped, działo pokładowe 88 mm - 8.8 cm SK L/30 | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm |
Załoga |
35 |
SM U-25 – niemiecki okręt podwodny typu U-23 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft, Kilonii w latach 1911-1914. Wodowany 12 lipca 1913 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 9 maja 1914 roku. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do IV Flotylli pod dowództwem kapitana Ottona Wünschea[1]. U-25 w czasie trzech patroli zatopił 21 statków nieprzyjaciela o łącznej wyporności 14 145 GRT, 1 uszkodził[2].
26 października 1914 roku U-25 zaatakował francuski statek parowy „Amiral Ganteaume”, na pokładzie którego znajdowali się uchodźcy z Belgii. W wyniku ataku statek został uszkodzony, Po sierpniu 1915 roku U-25 został przydzielony do Flotylli Treningowej i nie brał udziału w walkach. 23 lutego 1919 roku okręt został poddany Francji. W 1921 lub 1922 został rozebrany w Cherburg.