Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
1911 |
Położenie stępki |
31 maja 1912 |
Wodowanie |
16 października 1913 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby |
20 maja 1914 |
Wycofanie ze służby |
30 września 1915 |
Los okrętu |
zaginął w Zatoce Fińskiej na przełomie sierpnia i września 1915, wrak odnaleziony w maju 2014 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
669 ton ↑ |
Długość |
64,7 m |
Szerokość |
6,32 m |
Zanurzenie |
3,45 m |
Zanurzenie testowe |
50 m |
Napęd | |
na powierzchni: 2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1200 KM | |
Prędkość |
16,7 węzłów ↑ |
Zasięg |
8790 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑ |
Uzbrojenie | |
6 torped, działo pokładowe 88 mm - 8.8 cm SK L/30 | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm |
Załoga |
35 |
SM U-26 – niemiecki okręt podwodny typu U-23 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft, Kilonii w latach 1911-1914. Wodowany 16 października 1913 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 20 maja 1914 roku. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do IV Flotylli pod dowództwem kapitana Egewolfa Frhr. von Berckheima[1]. U-26 w czasie dwóch patroli zatopił 3 statki nieprzyjaciela o łącznej wyporności 3 700 GRT, oraz dwa okręty rosyjskie o łącznej wyporności 11 375 GRT[2].
Przed październikiem 1914 roku okręt został przeniesiony do Flotylli Bałtyckiej. W czasie pierwszego patrolu po Morzu Bałtyckim u wejścia do Zatoki Fińskiej U-26 zauważył zgrupowanie rosyjskich okrętów wojennych z Floty Bałtyckiej.
10 października zaatakował dwoma torpedami krążownik pancerny „Admirał Makarow”, lecz były one niecelne[3]. Następnego dnia U 26 napotkał krążowniki pancerne „Pałłada” i „Bajan”[3]. 11 października 1914 o 11.30 (czasu berlińskiego) powracająca z dozoru do Rewla „Pałłada” została storpedowana przez U-26. Torpeda trafiła z lewej burty w śródokręcie i spowodowała wybuch amunicji oraz kotłów, po chwili okręt zatonął w ciągu paru minut na pozycji 59°36′30″N 22°49′00″E/59,608333 22,816667. Nikt z 594 członków załogi nie przeżył. W 2000 roku wrak „Pałłady” został odkryty przez fińskich nurków[4].
4 czerwca 1915 roku kilka mil na północny zachód od wioski Hara na wybrzeżu Estonii U-26 storpedował i zatopił rosyjski stawiacz min „Jenisiej”[5].
30 sierpnia 1915 roku pomiędzy estońskimi wyspami Hiuma i Vormsi U-26 zatopił rosyjski parowiec „Ziemla” o wyporności 869 GRT[6]. Po tym wydarzeniu U-26 zaginął.
Łódź nie powróciła z morza w sierpniu 1915 r. Przypuszcza się, że uderzyła w minę u wybrzeży Finlandii, tracąc całą 30-osobową załogę. Wrak odnaleziono w maju 2014 roku, jak doniosła fińska gazeta Helsingin Sanomat[7][8].