SM U-96 (1917)

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-96 z 1917 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.
U-96
Klasa

okręt podwodny

Typ

U-93

Historia
Stocznia

Friedrich Krupp Germaniawerft, Kilonia

Początek budowy

1915

Położenie stępki

12 stycznia 1916

Wodowanie

15 lutego 1917

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

11 kwietnia 1917

Wycofanie ze służby

20 listopada 1918

Los okrętu

zezłomowany na przełomie 1919/1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

808 ton ↑
946 ton ↓

Długość

70,60 m

Szerokość

6,30 m

Zanurzenie

4,02 m

Zanurzenie testowe

50 m

Napęd
na powierzchni: 2 silniki Diesla o łącznej mocy 2400 KM
pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1200 KM
Prędkość

16,8 węzłów ↑
9,1 węzła ↓

Zasięg

11380 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑
56 Mm (przy prędkości 5 węzłów) ↓

Uzbrojenie
16 torped, pierwotnie działo pokładowe 88 mm, w 1918 dodano działko 105 mm
Wyrzutnie torpedowe

4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm od dzioba i 2 od rufy

Załoga

40

SM U-96 – niemiecki okręt podwodny typu U-93 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w latach 1915-1917. Wodowany 15 lutego 1917 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 11 kwietnia 1917 roku. 24 maja 1917 roku został przydzielony do IV Flotylli pod dowództwem kapitana Heinrich Jeßa[1]. U-96 w ciągu ośmiu patroli zatopił 31 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 95 253 BRT oraz trzy uszkodził o łącznej pojemności 16 220 BRT[2].

W czasie pierwszego patrolu na Morzu Norweskim, 2 czerwca 1917 roku, U-96 zatrzymał i zatopił dwa brytyjskie trawlery „Shamrock” oraz „St. Bernard” o wyporności odpowiednio 170 BRT i 186 BRT.

8 czerwca 84 mil na północny zachód od Fastnet Rock U-96 storpedował i zatopił brytyjski parowiec „Orator” o pojemności 3563 BRT. Zbudowany w 1905 roku statek płynął z ładunkiem drobnicowym z Pernambuco do Liverpoolu. W wyniku ataku 5 członków załogi poniosło śmierć[3].

8 i 9 października w czasie patrolu w Kanale Świętego Jerzego zatopił cztery statki brytyjskie. Pierwszym był „Greldon” o pojemności 3322 BRT, który płynął z Birkenhead do Włoch. Statek został storpedowany, w wyniku czego zginęło 28 marynarzy[4]. Drugim był płynący z Liverpoolu po ładunek do Nowego Orleanu „Memphian” o pojemności 6305 BRT. W ataku zginęło 32 marynarzy[5]. Trzecim zatopionym statkiem był uzbrojony statek handlowy „Champagne” o pojemności 5360 BRT. Statek został storpedowany 8 mil na południowy wschód od Calf of Man, śmierć poniosło 58 członków załogi[6]. Czwartą ofiarą U-96 został parowiec „Peshawur” o pojemności 7634 BRT. Statek płynął z ładunkiem drobnicowym z Australii do Wielkiej Brytanii i Francji i został storpedowany na Morzu Irlandzkim[7].

28 listopada 1917, 3 mile na północny wschód od latarni morskiej w Lynas Point na północnym brzegu Anglesey, U-96 storpedował największy z zatopionych przez okręt statek. Był to brytyjski parowy statek pasażerski „Apapa”. Zbudowany w 1914 roku statek, o pojemności 7832 BRT, płynął z pasażerami, z których zdecydowaną większość stanowiły kobiety oraz dzieci, i z ładunkiem drobnicowym z Sierra Leone do Liverpoolu. O 4 rano został trafiony dwoma wystrzelonymi z U-96 torpedami. Pierwsza z nich trafiła w maszynownię powodując zatrzymanie statku oraz szybkie nabieranie wody. Po rozpoczęciu ewakuacji U-96 wystrzelił drugą torpedę, która trafiła także w załadowaną około 30 ewakuowanymi pasażerami szalupę ratunkową, z których część zginęła. Całkowite straty wyniosły 77 zabitych i zaginionych[8].

20 listopada 1918 roku okręt został poddany Royal Navy. Na przełomie 1919 i 1920 roku został zezłomowany w Boness.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Heinrich Jeß (2 maja 1884 - 1 września 1962) pierwszy dowódca U-96. Poprzednio dowodził SM U-79. Od 1 września 1918, ostatni dowódca SM U-90. Łącznie pod jego dowództwem trzy okręty zatopiły 44 statki o pojemności 121 088 BRT oraz trzy uszkodził 16 220 BRT. - Uboat.net WWI U-boat commanders (ang.) [dostęp 19-05-2013]
  2. ↑ Ships hit by U 96 - Uboat.net (ang.) [dostęp 29-05-2013]
  3. ↑ A. J. Tennent: British Merchant Ships Sunk by U-boats in World War One. Londyn: Periscope Publishing Ltd., 1990, s. 121. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  4. ↑ A. J. Tennent: British Merchant Ships Sunk by U-boats in World War One. Londyn: Periscope Publishing Ltd., 1990, s. 108. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  5. ↑ Ships hit during WWI Memphian - Uboat.net (ang.) [dostęp 29-05-2013]
  6. ↑ HMS Champagne (+1917) Wrecksite.eu [dostęp 29-05-2013]
  7. ↑ SS Peshawur (II) (+1917) Wrecksite.eu [dostęp 29-05-2013]
  8. ↑ SUNKEN S.S. APAPA. DETAILS OF AWFUL CRIME. Women Passengers Perish The Argus (Melbourne, Vic. : 1848 - 1957), 7 grudnia 1917

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 34. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 109. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Okręty podwodne typu U-93