Odkrywca |
W. M. Wood-Vasey, |
---|---|
Data odkrycia |
12 maja 2002[1] |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Typ supernowej |
Iax[2] |
Galaktyka | |
Gwiazdozbiór | |
Rektascensja |
13h 13m 49,72s[2] |
Deklinacja |
+06° 57′ 31,9″[2] |
Największa jasność | |
Charakterystyka fizyczna |
SN 2002cx – supernowa typu Iax odkryta 12 maja 2002 roku przez pracowników Lawrence Berkeley National Laboratory na cyfrowych zdjęciach wykonanych w Obserwatorium Palomar w Kalifornii przy pomocy Teleskopu Samuela Oschina[1].
Najjaśniejsze światło supernowej dotarło do Ziemi 20 maja 2002 w paśmie B i 23 maja w paśmie V[2][3].
Naukowcy zwrócili na nią szczególną uwagę ze względu na nietypowe zachowanie charakteryzujące się specyficznymi zmianami jasności w poszczególnych widmach. Eksplozja zachodziła podobnie jak w wybuchach typu Ia, jednak w pewnych momentach krzywa blasku odbiegała od normy. Badający tę supernową zespół uznał ją za najbardziej nietypową spośród wszystkich odkrytych supernowych typu Ia. Żaden ze znanych wówczas modeli teoretycznych nie potrafił w pełni wyjaśnić wszystkich obserwowanych aspektów tej supernowej[3]. Późniejsze badania wykazały, że takich supernowych jest więcej, a SN 2002cx została prototypem nowo odkrytego typu supernowych, który otrzymał oznaczenie Iax[4].