STS Kruzensztern
| |
| Poprzednie nazwy |
Padua |
|---|---|
| Bandera | |
| Znak wywoławczy |
UCVK |
| Port macierzysty | |
| Armator |
MR Rosja |
| Dane podstawowe | |
| Materiał |
stal |
| Historia | |
| Stocznia |
J. C. Tecklenborg |
| Data budowy |
1926 |
| Data wodowania |
11 czerwca 1926 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
4700 t |
| Liczebność załogi |
257 |
| Długość całkowita (L) |
114,4 m |
| Szerokość (B) |
14,02 m |
| Zanurzenie (D) |
6,8 m |
| Pojemność |
3545 RT |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Powierzchnia ożaglowania |
3400 m² |
| Wysokość masztów |
51,3 |
| Liczba masztów |
4 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
2 × 1000 hp (diesel) |
| Prędkość maks. |
17,3 w. |
STS Kruzensztern (ros. Крузенштерн, transkr. ang. Kruzenshtern[1]), poprzednio Padua – rosyjski żaglowiec, czteromasztowy bark, jeden z największych (obok „Siedowa” i „Royal Clippera”) żaglowców i ostatnich windjammerów.
Historia i rejsy
[edytuj | edytuj kod]Żaglowiec został zbudowany w 1926 w stoczni J. C. Tecklenborg w Wesermünde dla Ferdynanda Laeisza. Pływał pod nazwą „Padua” (Padwa) jako żaglowiec towarowy, przywożąc do Europy saletrę z Chile. 12 stycznia 1946 został przekazany ZSRR jako odszkodowanie po II wojnie światowej. Obecnie pływa jako statek szkolny rybołówstwa.
„Padua” była ostatnim zbudowanym w historii wielkim żaglowcem handlowym. Pod banderą radziecką otrzymała imię Iwana Kruzenszterna, dowódcy pierwszej rosyjskiej wyprawy dookoła świata podjętej w latach 1803–1806 na statkach „Nadieżda” i „Newa”.
Porty macierzyste:
Dalsza literatura
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Kozak. Śladami swojego patrona. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 68, lipiec-wrzesień 1996
- Siergiej Bałakin. Windjammery. Część V. „Okręty Wojenne”. 6/2016 (140)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ STS Kruzensztern. ITU. [dostęp 2015-03-16]. (ang.).