Arcybiskup tytularny Montemarano | |||
Salvatore Pennacchio (2018) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 września 1952 | ||
Rektor Papieskiej Akademii Kościelnej | |||
Okres sprawowania |
od 2023 | ||
Nuncjusz apostolski w Polsce | |||
Okres sprawowania |
2016–2023 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
18 września 1976 | ||
Nominacja biskupia |
28 listopada 1998 | ||
Sakra biskupia |
6 stycznia 1999 | ||
Odznaczenia | |||
Data konsekracji |
6 stycznia 1999 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Watykan | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Salvatore Pennacchio (ur. 7 września 1952 w Marano di Napoli) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Rwandzie w latach 1998–2003, nuncjusz apostolski w Singapurze – jednocześnie nuncjusz apostolski w Tajlandii; akredytowany w Kambodży oraz delegat apostolski w Birmie, Laosie, Brunei i Malezji w latach 2003–2010, nuncjusz apostolski w Indiach; akredytowany również w Nepalu w latach 2010–2016, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 2016–2023, rektor Papieskiej Akademii Kościelnej od 2023.
18 września 1976 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Aversa. W 1976 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
28 listopada 1998 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Rwandzie oraz arcybiskupem tytularnym Montemarano. 6 stycznia 1999 papież Jan Paweł II udzielił mu sakry biskupiej.
20 września 2003 został nuncjuszem w Tajlandii, Singapurze, Kambodży, Laosie, Birmie, Malezji i Brunei.
8 maja 2010 został przeniesiony do nuncjatury w Indiach będąc równocześnie akredytowanym w Nepalu.
6 sierpnia 2016 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Polsce[1]. Misję dyplomatyczną w Polsce rozpoczął 3 listopada 2016[2][3].
25 stycznia 2023 papież Franciszek przeniósł go na urząd rektora Papieskiej Akademii Kościelnej[4][5]. 15 marca 2023 przestał być nuncjuszem Stolicy Apostolskiej w Polsce[6][7].
Udzielił sakry 31 biskupom w tym m.in. biskupowi pomocniczemu zielonogórsko-gorzowskiemu Adrianowi Putowi (2022) i biskupowi diecezjalnemu gliwickiemu Sławomirowi Oderowi (2023). Był także współkonsekratorem w trakcie święceń 41 biskupów[8].