Sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’Angelo
| Sanktuarium | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||||
| Archidiecezja | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Apulii  | |||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||
 41°42′27,8″N 15°57′17,2″E/41,707722 15,954778
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’Angelo – rzymskokatolickie sanktuarium w Monte Sant’Angelo, w prowincji Foggia, w regionie Apulia we Włoszech, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z tradycją około roku 500 św. Michał Archanioł objawił się w grocie na północ od portu Sipontum (obecnie Manfredonia)[1] i poprowadził jego mieszkańców do zwycięstwa w bitwie z poganami[2]. Współcześnie wydarzenie to jest wiązane ze zwycięstwem połączonych wojsk Sipontu i Benewentu pod dowództwem władcy Benewentu Grimoalda I nad wojskami Cesarstwa Bizantyńskiego[2]. Natomiast na podstawie źródeł pisanych objawienie to można datować na okres przed 714 rokiem[3]. Grota stała się szeroko znana dzięki hagiograficznej Liber de apparitione Sancti Michaelis in Monte Gargano, skompilowanej w Fuldzie około 816 roku[4]. Król Karol I Andegaweński ufundował obecną nawę oraz dzwonnicę[5]. Od 1996 roku sanktuarium opiekują się polscy księża ze zgromadzenia św. Michała Archanioła, potocznie zwani michalitami[6].
W 2011 roku sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’Angelo zostało wpisane na listę jako jedno z siedmiu miejsc składających się na obiekt z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO noszący nazwę Longobardowie we Włoszech. Ośrodki władzy, 568 – 774 n.e.[7]
Wyposażenie kościoła
[edytuj | edytuj kod]Najcenniejsze dzieła sztuki w sanktuarium to[8]:
- posąg św. Michała Archanioła dłuta Andrei Sansovino (1507)
- tron biskupi (I połowa XI wieku)
- figura św. Sebastiana (XV wiek)
- ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy
- relief wypukły św. Trójcy
- posąg Madonny
- płaskorzeźba św. Mateusza Ewangelisty
- kamienny posąg św. Michała (XV wiek)
Znani pielgrzymi
[edytuj | edytuj kod]Sanktuarium św. Michała Archanioła odwiedziło wielu świętych, papieży oraz głów koronowanych[9], w tym cesarz rzymski Otton III, św. Franciszek z Asyżu[1], który – uważając się za niegodnego – nie wszedł do groty, oraz papież Jan Paweł II[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Arnold 2000 ↓, s. 568.
- ↑ a b Arnold 2000 ↓, s. 570.
- ↑ Arnold 2000 ↓, s. 578.
- ↑ Arnold 2000 ↓, s. 568-569.
- ↑ Arnold 2000 ↓, s. 567.
- ↑ Sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’Angelo. pielgrzymka.pl
- ↑ Polski Komitet ds. UNESCO: Kultura » Dziedzictwo kulturowe » Światowe Dziedzictwo » Lista Światowego Dziedzictwa » Europa i Ameryka Północna. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Santuario San Michele – Monte Sant’Angelo. Redazione Gargano.it, 2015-06-04. [dostęp 2016-10-23]. (wł.).
- ↑ a b I Pellegrinaggi. Santuario San Michele Arcangelo Padri Micheliti. [dostęp 2016-10-23]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Charles Arnold. Arcadia Becomes Jerusalem: Angelic Caverns and Shrine Conversion at Monte Gargano. „Speculum”. 75 (3), s. 567–588, 2000. Medieval Academy of America. DOI: 10.2307/2903396. (ang.).
