Saverio Ragno (ok. 1937) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1902 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1969 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
167 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Saverio Vittorio Ragno (ur. 6 grudnia 1902 w Trani, zm. 22 kwietnia 1969 w Sacile) – włoski szpadzista i florecista, czterokrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku Włosi w składzie: Carlo Agostoni, Franco Riccardi, Renzo Minoli, Saverio Ragno i Giancarlo Cornaggia-Medici zdobyli srebrny medal w szpadzie drużynowej[1]. W zawodach indywidualnych był czwarty, w rundzie finałowej wygrał siedem z jedenastu pojedynków, minimalnie przegrywając rywalizację o medal z Agostonim[2]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Berlinie wspólnie z Edoardo Mangiarottim, Giancarlo Cornaggią-Medicim, Franco Riccardim, Giancarlo Brusatim i Alfredo Pezzaną zwyciężył w szpadzie drużynowej[3]. W turnieju indywidualnym zdobył srebrny medal, w rundzie finałowej wygrywając sześć z dziewięciu pojedynków i plasując się za tylko Franco Riccardim[4]. Po II wojnie światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie razem z Manlio Di Rosą, Giorgio Pellinim, Edoardo Mangiarottim i Renzo Nostinim zdobył srebrny medal we florecie drużynowym[5].
Podczas mistrzostw świata w Liège w 1930 roku zdobył złoty medal we florecie drużynowym i srebrny w szpadzie drużynowej. Złote medale we florecie drużynowym zdobył także na mistrzostwach świata w Wiedniu (1931), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933) i mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950) oraz srebrny na mistrzostwach świata w Lizbonie (1947).[6]
Ponadto w szpadzie drużynowej wywalczył złote medale na mistrzostwach świata w Wiedniu (1931), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933) i mistrzostwach świata w Paryżu (1937), srebrny na mistrzostwach świata w Warszawie (1934) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Pieszczanach (1938) i mistrzostwach świata w Lizbonie (1947). Zdobył również dwa medale w turniejach indywidualnych: srebrny na MŚ 1933 (za Francuzem Georgesem Buchardem) oraz brązowy na MŚ 1935 (za Szwedem Hansem Drakenbergiem i Francuzem Paulem Deydierem).[7]
Pięciokrotnie zostawał mistrzem kraju w szpadzie[8].
Jego córka, Antonella Ragno-Lonzi także uprawiała szermierkę[9], zaś w 1969 roku jego zięciem został Gianni Lonzi, piłkarz wodny[10].
Konkurencja: szpada
Konkurencja: floret