Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
12 listopada 1943 |
Lata produkcji |
1943 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silniki rzędowe Daimler-Benz DB 605A-1 |
Moc |
1475 KM (1085 kW) (każdy) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
18,55 m |
Długość |
13,70 m |
Wysokość |
4,15 m |
Powierzchnia nośna |
38,52 m² |
Masa | |
Własna |
6250 kg |
Startowa |
8750 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
615 km/h na 7600 m |
Prędkość przelotowa |
540 km/h na 7000 m |
Prędkość wznoszenia |
7 min 10 sek na 6000 m |
Pułap |
12 000 m |
Zasięg |
2000 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
(planowane) 3 działka Mauser MG 151/20 kal. 20 mm 4 stałe wkm Breda-SAFAT kal. 12,7 mm 1 ruchomy wkm Breda-SAFAT strzelca | |
Użytkownicy | |
Włochy, Niemcy |
Savoia-Marchetti SM.92 – włoski samolot wielozadaniowy z okresu II wojny światowej. Miał wykonywać zadania samolotu myśliwskiego, bombowego, szturmowego i rozpoznawczego.
W 1941 roku włoskie Ministerstwo Lotnictwa rozpisało konkurs[1] na ciężki wielozadaniowy samolot, który miał wykonywać zadania samolotu myśliwskiego, bombowego, szturmowego i rozpoznawczego. W odpowiedzi zgłoszono trzy projekty, jedne wytwórni Caproni Ca.380 Corsao oraz dwa SM.91 i SM.92 przez wytwórnię Savoia-Marchetti.
Projekt SM.92 był podobny do SM.91, gdzie z kolei wykorzystano projekt bombowca Savoia-Marchetti SM.88. SM.92 został zaprojektowany jako dwukadłubowy, dwusilnikowy samolot. Załoga mieściła się w lewym kadłubie. W stosunku do SM.91 dzięki usunięciu środkowej gondoli, miała spaść masa samolotu i miały poprawić się jego osiągi. W ten sposób zewnętrznie samolot był podobny do konkurencyjnego Caproni Ca.380 Corsao. Część stałego uzbrojenia umieszczono w gondolce pod centropłatem, pomiędzy kadłubami. Było ono złożone z 2 działek Mauser MG 151/20 kal. 20 mm. Ponadto 1 działko strzelało przez oś prawego śmigła. Dodatkowo pod każdym silnikiem umieszczono po 2 wkm 12,7 mm. Ponadto do obrony tylnej sfery samolotu, umieszczono w gondoli na środku statecznika poziomego wkm 12,7 mm obsługiwany zdalnie przez drugiego członka załogi. Prototyp maszyny nie miał jednak jeszcze zainstalowanego uzbrojenia[2]. Napęd miały stanowić silniki Alfa Romeo RA-1050 RC.58 Tifone, będące licencyjną wersją niemieckich silników Daimler-Benz DB 605A-1. Ponadto, o ile w SM.91 kółko ogonowe było stałe, to w SM.92 było chowane do małej gondoli umieszczonej pośrodku statecznika poziomego.
Budowę prototypu (MM531) rozpoczęto jeszcze przed kapitulacją Włoch 8 września 1943 roku, a ukończono już pod administracją niemiecką. Został on oblatany 12 listopada 1943 roku[3]. Jego testy wykazały, że ma lepsze osiągi i właściwości niż SM.91, tak jak tego oczekiwali konstruktorzy. Został on uszkodzony 17 kwietnia 1944 roku w zderzeniu z MC.205[4]. Po wyremontowaniu w czerwcu 1944 r. wykonał jeszcze kilka lotów. Został zniszczony w czasie nalotu Aliantów na zakład 27 grudnia 1944 roku[5] i Niemcy zdecydowali, aby go już nie remontować[4].
SM.92 był dwusilnikowym, dwumiejscowym, dwukadłubowym samolotem wielozadaniowym o metalowej konstrukcji. Miał podwozie z kółkiem ogonowym, chowane w locie. Statecznik poziomy znajdował się pomiędzy podwójnym usterzeniem pionowym. Napęd stanowiły dwa silniki rzędowe w prototypach Daimler-Benz DB 605A-1 o mocy 1475 KM każdy, chłodzone cieczą, w układzie odwróconego V. Silniki napędzały trójłopatowe, metalowe śmigła o zmiennym skoku.