Schistidium antarctici

Schistidium antarctici
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

strzechwowce

Rodzina

strzechwowate

Rodzaj

rozłupek

Gatunek

Schistidium antarctici

Nazwa systematyczna
Schistidium antarctici (Card.) L. Savicz. & Z. Smirn[3]

Schistidium antarcticigatunek mchu należący do rodziny strzechwowatych (Grimmiaceae). Występuje endemicznie w Antarktyce[4].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest jednym z najczęściej występujących mszaków na Windmill Islands, części Ziemi Wilkesa na Antarktydzie Wschodniej[5]. Występuje także nad Zatoką Admiralicji oraz na Wyspie Króla Jerzego[6]. Zaobserwowano go również na wyspie Signy oraz innych obszarach nadmorskich Antarktyki[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Posiada oliwkowozieloną barwę[8].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Na stanowiskach wilgotnych rozwija się pokrywając powierzchnię ziemi. Jeśli jego siedlisko jest suche, tworzy niewielkie kępki. Osobniki w miejscach wilgotnych miały 3 razy wyższą zawartość chlorofilu niż osobniki na stanowiskach suchych[5].

Każda puszka rodni wytwarza między 250 000 a 520 000 zarodników. Zarodniki mają 9,3 μm średnicy, a ich objętość wynosi 143 μm³[7].

Na tym gatunku wykryto występowanie endofitycznego grzyba (szczep ITA1-CCMA 952), którego nazwano Mortierella alpina po analizie filogenetycznej na podstawie sekwencji genu 18S rRNA[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. R. Ochyra, B. G. Bell: A redord of Schistidium falcatum (Bryophyta: Musci) from the Antarctic. [w:] Instytut Botaniki PAN % Institute of Terrestrial Ecology [on-line]. antarctica.ac.uk. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
  4. Taxon Profile: Schistidium antarctici. Australian Antarctic Data Centre. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
  5. a b L. Kappen, R. I. Lewis Smith, M. Meyer: Carbon dioxide exchange of two ecodemes of Schistidium antarctici in Continental Antarctica. [w:] Polar Biology [on-line]. springer.com, lipiec 1989. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
  6. a b I. S. Melo, S. N. Santos, L. H. Rosa, M. M. Parma, L. J. Silva, S. C. Queiroz, V. H. Pellizari: Isolation and biological activities of an endophytic Mortierella alpina strain from the Antarctic moss Schistidium antarctici.. NCBI, 15 października 2013. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
  7. a b P. Convey, R. I. Lewis Smith: Investment in Sexual Reproduction by Antarctic Mosses. jstor.org. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
  8. Sharon A. Robinson, L. J. Clarke: Understanding the tolerance of Artarctic mosses to climate change. University of Wollongong, 2008. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).