Schleitheimia

Schleitheimia
Rauhut et al., 2020
Okres istnienia: noryk PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 227/208.5 227/208.5
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	zauropodomorfy
(bez rangi)	Sauropodiformes
Rodzaj	Schleitheimia
Gatunki
Schleitheimia schutzi

Schleitheimia – rodzaj wymarłego dinozaura z grupy zauropodomorfów^[1].

Skamieniałości nieznanego zwierzęcia odnaleziono w Szwajcarii, na północy kraju, na terenie kantonu Szafuza, w okolicy Schleitheim. Znalezione kości spoczywały wśród skał utworzonych w epoce triasu późnego, prawdopodobnie w wieku późnego noryku. Znaleziono tam skamieniałości w sumie kilku różnych zwierząt, później umieszczone w Muzeum i Instytucie Paleontologii Uniwersytetu w Zurychu. Należały do nich pozostałości plateozaura^[1], rodzaju opisanego jeszcze w XIX wieku^[2], oraz dwóch innych zauropodomorfów, dość dużych i dobrze zbudowanych. Szczątki jednego z nich Oliver W. M. Rauhut, Femke M. Holwerda i Heinz Furrer opisali w 2020 pod nazwą rodzajową Schleitheimia. Nazwę tę utworzono od lokalizacji typowej rodzaju, Schleitheim. W obrębie rodzaju wskazano pojedynczy gatunek Schleitheimia schutzi. Epitet gatunkowy upamiętnia Emila Schutza, który znalazł kości^[1].

Zwierzę zaliczono do zauropodomorfów. Schleitheimia należała do dość bazalnych przedstawicieli tej grupy^[1]. Kiedyś zwierzęta te nazywano prozauropodami^[3]. Obecnie nie zajmują jednego tego samego miejsca w obrębie drzewa rodowego zauropodomorfów^[4]. Samych „prozauropodów” nie wyróżnia się już, gdyż taka grupa byłaby parafiletyczna^[5]. Niemniej pochodzenie zauropodów nie zostało dobrze wyjaśnione^[1][4]. Kolejne odkrywane taksony nie należące do zauropodów, ale bliższe zauropodom niż innym „prozauropodom” nie tylko spowodowały zaprzestanie wyróżniania "prozauropodów", ale także doprowadziły do kreowania nowego kladu Sauropodiformes przez Paula Sereno^[1]. McPhee et al. w 2014 zdefiniowali go jako zawierający wszystkie taksony bliższe saltazaurowi niż masospondylowi^[6]. Schleitheimia zaliczona została do tychże Sauropodiformes. Przeprowadzono analizę filogenetyczną, uwzględniając 382 cechy 66 taksonów. Rauhut et al. przedstawiają na tej podstawie dwa zredukowane drzewa. Na pierwszym Schleitheimia znajduje się w tritomii wraz z Isanosaurus i kladem obejmującym bardziej zaawansowane ewolucyjnie zauropodomorfy w nierozwikłanej politomii. Na drugim stanowi kolejną po Tazoudasaurus i Isanosaurus grupę zewnętrzną zauropodów^[1].

Przypisy

1. Oliver W.M.O.W.M. Rauhut Oliver W.M.O.W.M., Femke M. Holwerda i HeinzF.M.H.H. Furrer Femke M. Holwerda i HeinzF.M.H.H., A derived sauropodiform dinosaur and other sauropodomorph material from the Late Triassic of Canton Schaffhausen, Switzerland, „Swiss Journal of Geosciences”, 113, 2020, s. 8, DOI: 10.1186/s00015-020-00360-8  (ang.).
2. H.H. Von Meyer H.H., Mitteilung an Prof. Bronn (''Plateosaurus engelhardti'')., „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”, 316, 1837  (niem.). Brak numerów stron w czasopiśmie
3. Sander, P.P. Martin P.P., NicoleN. Klein NicoleN., Developmental plasticity in the life history of a prosauropod dinosaur, „Science”, 310 (5755), 2005, s. 1800–1802  (ang.).
4. Blair W.B.W. McPhee Blair W.B.W. i inni, A new basal sauropod from the pre-Toarcian Jurassic of South Africa: evidence of niche-partitioning at the sauropodomorph–sauropod boundary?, „Scientific Reports”, 5 (13224), 2015, DOI: 10.1038/srep13224, PMID: 26288028, PMCID: PMC4541066  (ang.).
5. Apaldetti i inni, An early trend towards gigantism in Triassic sauropodomorph dinosaurs, „Nature Ecology and Evolution”, 2, 2018, s. 1227–1232  (ang.).
6. McPhee i inni, The complete anatomy and phylogenetic relationships of Antetonitrus ingenipes (Sauropodiformes, Dinosauria): implications for the origins of Sauropoda, „Zoological Journal of the Linnean Society”, 171, 2014, s. 151–205  (ang.).