W nawiązaniu do preferowanych siedlisk nazwa naukowa rodzaju utworzona została z greckich słów scopulus, znaczącego „skała” lub „urwisko” oraz phil znaczącego „lubić”[5].
Funkcjonalnie jednopłciowe, zebrane w niewielkich kwiatostanach wierzchotkowych wyrastających w kątach liści, z czasem wydłużających się. Działki kielicha w liczbie 5, równowąskolancetowate do zaokrąglonych, o długości do 2 mm, zielone, na brzegu białawe, błoniaste. Płatków korony brak lub drobne, lancetowate. Pręciki w liczbie 5, z drobnymi, czerwonymi miodnikami u nasady. Zalążnia zwieńczona trzema szyjkami zrośniętymi u dołu, na końcach z drobno brodawkowanymi znamionami po stronie doosiowej[5][6].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-02-02](ang.).
↑ abcdefRonald L. Hartman: Scopulophila M. E. Jones. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-02-02].
↑ abcdKlausK.KubitzkiKlausK., J.G.J.G.RohwerJ.G.J.G., V.V.BittrichV.V. (red.), Flowering plants, dicotyledons: magnoliid, hamamelid, and caryophyllid families, Berlin 1993, s. 224, ISBN 978-3-662-02899-5, OCLC861705944.
↑Genus: Scopulophila M. E. Jones. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2022-02-02]. (ang.).