Seksualizacja

Kupon do myjni samochodowej prezentujący uprzedmiotowiony wizerunek kobiety

Seksualizacja – proces, w wyniku którego wartościowanie drugiej osoby oraz siebie samego/siebie samej dokonywane jest przez pryzmat atrakcyjności seksualnej. Odbywa się w 3 wymiarach: społeczno-kulturowym, interpersonalnym i intrapsychicznym[1]. Polega na instrumentalnym podejściu do osoby poprzez postrzeganie jej jako przedmiotu do seksualnego wykorzystywania w oderwaniu od jej godności i aspektów osobowościowych, zaś wartość osoby jest mierzona poziomem atrakcyjności seksualnej[2].

W odniesieniu do dzieci i młodzieży, seksualizacja stanowi przykład nakładania norm, zasad, wymogów, potrzeb, wyglądu i zachowań należących do świata dorosłych.

Na podstawie raportu Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, jak również wyników badań polskich i zagranicznych ekspertów, przedstawiono przejawy seksualizacji we współczesnej kulturze – widoczne w muzyce, czasopismach młodzieżowych, Internecie i produktach, takich jak lalki[3].

Wymiary seksualizacji

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnić można:

  • Wymiar społeczno-kulturowy - najlepiej objaśnić na przykładzie telewizji. Na szklanym ekranie przedstawia się świat zdeterminowany głównie męskim sposobem odbioru seksualności.
  • Wymiar interpersonalny - wskazuje na kontekst rodzinny i tutaj badania pokazują, że sposób myślenia rodziców o innych w kontekście płci ma znaczący wpływ na to, w jaki sposób dziecko postrzega samego siebie, swoją płeć oraz wpływa na jego zachowania w stosunku do innych.
  • Wymiar intrapsychiczny - wymiar który zachodzi w percepcji danej osoby. To swego rodzaju wewnętrzy konflikt dotyczący codziennych wyborów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Aleksandra Żyłkowska, Granica między seksualnością a seksualizacją [online], web.swps.pl [dostęp 2022-06-28] (pol.).
  2. ↑ Joanna Skrzydlewska, Draft report on the sexualization of girls European Parliament Committee on Women's Rights and Gender Equality. [online], docplayer.pl, 1 marca 2013 [dostęp 2022-06-30].
  3. ↑ Paulina Trojanowska, Seksualizacja dzieci i młodzieży – przyczyny, przejawy, konsekwencje i propozycje przeciwdziałania, „Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”, 13 (2), 2014, s. 55–78, ISSN 2545-3475 [dostęp 2022-06-29] (pol.).