Gatunek |
dramat |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
83 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Stanisława Angel-Engelówna, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż | |
Produkcja |
Stanisław Szebego |
Wytwórnia |
Terra-Film |
Serce matki – polski film fabularny z 1938 roku. Ekranizacja powieści Antoniego Marczyńskiego o tym samym tytule.
Młoda nauczycielka Maria nawiązuje romans z przygodnie poznanym żonatym mężczyzną, Wiesławem Borzęckim. Owocem krótkotrwałego związku jest córka Krysia, która po urodzeniu jest wychowywana przez ojca i jego żonę Elżbietę, która zbiegiem przypadku jest znajomą Marii. Wiedziona miłością matczyną Maria nie potrafi zerwać kontaktu z własnym dzieckiem. Podążając za dziewczynką zatrudnia się jako służąca w internacie, gdzie obie zbliżają się do siebie. Przybywający tam Wiesław odkrywa obecność Marii w pobliżu Krysi, a jednocześnie sam dowiaduje się prawdy, że dziewczynkę nie urodziła jego żona, lecz przygodna kochanka Maria. Postanawia we troje ułożyć sobie życie od nowa, jednak w trakcie podróży, ginie w wypadku, gdy w prowadzone przez niego auto uderza pociąg. Będąca w poważnym stanie Krysia zostaje uratowana dzięki przetoczeniu krwi od Marii, co przeprowadza przybyła na miejsce Elżbieta, będąca lekarzem. Obie kobiety obiecują dziewczynce wspólną opiekę nad nią.
W recenzji filmu z początku 1939 całkowicie nieprzychylną opinię wyraził Tadeusz Sobolewski, który skrytykował zarówno niemoralny temat filmu jak i sposób produkcji[1].