Shingopana | |||
Gorscak et al., 2017 | |||
Okres istnienia: apt–cenoman | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
(bez rangi) | euzauropody | ||
(bez rangi) | Macronaria | ||
(bez rangi) | Titanosauriformes | ||
(bez rangi) | Titanosauria | ||
(bez rangi) | Lithostrotia | ||
Rodzaj |
Shingopana | ||
Gatunki | |||
|
Shingopana – rodzaj wymarłego dinozaura, afrykańskiego kredowego zauropoda z kladu Titanosauria[1].
Skamieniałości nieznanego zwierzęcia odkryto w południowo-zachodniej Tanzanii, w okolicy miasta Mbeya (współrzędne 8°56′S, 33°12′E). Kości spoczywały wśród skał Basenu Ryftowego Rukwa i formacji Galula powstałej w środku okresu kredowego. W jej skałach znajdowano już wcześniej ryby doskonałokostne i dwudyszne, żółwie, Crocodyliformes (Pakasuchus kapilimai, Rukwasuchus yajabalijekundu, a także prawdopodobnie ssaka z grupy Gondwanatheria, wśród dinozaurów zaś zauropody grupy tytanozaurów, w szczególności Rukwatitan[1], bazalnego Titanosauria opisanego w 2014[2], a także nieco bardziej zaawansowane ewolucyjnie pozostałości przedstawicieli Lithostrotia. Nowe kości odnaleziono wśród skał ogniwa Namba wskazanej formacji, datowanego na apt-cenoman, czyli około 110–100 milionów lat, wśród drobno- i średnioziarnistych piaskowców poprzetykanych mułowcem. Kości znajdowały się właśnie w jednej z takich soczewek mułowcowych. Wykopano je w latach 2002–2004[1].
Badanie znalezionych kości wskazało na ich przynależność do zauropodów z grupy tytanozaurów. Kość kątowa, kręgi szyjne, żebra odcinków szyjnego i grzbietowego kręgosłupa, kość ramienna i kość łonowa przypominają swoje odpowiedniki u południowoamerykańskich późniejszych Aeolosaurini. Wybrzuszenie na łuku kręgowym odcinka szyjnego przypomina występujące u Bonitasaura salgadoi, Overosaurus paradasorum i Trigonosaurus pricei, żebra grzbietowe z proksymalnym przednim i tylnym kołnierzem także przypominają należące do Overosaurus (wcześniej taką ich budowę uznawano za autapomorfię tego ostatniego). Z drugiej strony odkryte kości cechowały się także odmiennościami odróżniającymi je od uprzednio opisanych rodzajów. Tutaj wymienić można podzielone blaszki spinoprezygapofyzalne środkowego i dystalnego fragmentu szyi. W efekcie ustalono, że chodzi o nowy rodzaj tytanozaura z grupy Lithostrotia, blisko spokrewniony z Aeolosaurini. Żaden wcześniejszy afrykański zauropod nie był ich bliższym krewnym. Rodzajowi temu Eric Gorscak, Patrick M. O'Connor, Eric M. Roberts i Nancy J. Stevens nadali nazwę Shingopana. Nazwa rodzajowa wywodzi się z języka suahili. Shingo oznacza w nim szyję, a pana oznacza szeroki. Szeroka szyja stanowi odniesienie do wspominanych bulwowatych poszerzeń kręgów szyjnych. W rodzaju jego kreatorzy umieścili pojedynczy gatunek Shingopana songwensis. Epitet gatunkowy stanowi zlatynizowane określenie miejsca znalezienia szczątków, obszar Songwe. Holotyp skatalogowano jako RRBP 02100[1].
Zwierzę żyło prawdopodobnie na terenie okresowo zalewanym przez tworzące się kanały wodne[1].
Odkrycie Shingopana zmieniło pogląd na afrykańskie tytanozaury. Okazało się, że cechowały się one większym zróżnicowaniem, niż uważano wcześniej. Okazało się też, że niektóre z nich były bliżej, niż sądzono, spokrewnione z formami południowoafrykańskimi, co wskazuje na późniejsze rozejście się ich dróg ewolucyjnych[1].