Siedleczka

Siedleczka

wieś
Przystanek kolejowy Łopuszka Wielka znajdujący się na terenie wsi (2024)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	przeworski
Gmina	Kańczuga
Liczba ludności (2021)	1027[2]
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-225[3]
Tablice rejestracyjne	RPZ
SIMC	0604494[4]
Położenie na mapie gminy Kańczuga Siedleczka
Położenie na mapie Polski Siedleczka
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Siedleczka
Położenie na mapie powiatu przeworskiego Siedleczka
49°57′35″N 22°22′53″E/49,959722 22,381389[1]

Siedleczka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga^[4].

Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała wraz z folwarkiem do klucza Kańczuga Lubomirskich^[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Siedleczka^[6][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0604502	Budy	część wsi
0604519	Mijów	część wsi
0604525	Młyn	część wsi

Historia Siedleczki

W 1390 r. Siedleczka należąca do klucza kańczudzkiego, była własnością Tarnowskich. Potem dokumenty wymieniają Siedleczkę w 1448 r., kiedy właścicielką tych terenów są Kmitowie.

4 kwietnia 1448 r. Małgorzata Kmita Mościcowa z Dynowa w spisie odnotowana jest jako właścicielka Hadli i Jawornika Polskiego oraz wsi Hyżne, Szklary, Harta i Dylągówka. Z dokumentu spadkowego zawartego w 1470 r., pomiędzy Janem Pileckim, a Wacławem, księciem opolskim, gdzie wymienione są wsie z klucza łańcucko-kańczudzkiego: Soleczska (Siedleczka), Hadle, Kraczkowa (Neudorf), Krzemyenycza, Wissoka, Halwygowa (Albigowa), Markowola (Markowa), Sanyna (Schonerwalt, Sonina), Kossina, Rogoszno, Głuchow, Jordanowa Wola, Syetesza (Sietesz), Gacz, Ostrów, Malawa, Hanczlowa (Henselshof,Handzlówka), Hussow, Hadle, Wolycza, Schwyathoslaffkowwa Wola.

W 1498 r. napad tatarski spowodował wyludnienie wsi. Wielu mieszkańców zginęło, część dostała się do niewoli i została wywieziona do Turcji i Macedonii.

W XV w. oprócz Kmitów właścicielami Siedleczki są Pileccy. Byli oni panami Kańczugi i okolic przeszło 200 lat. Następnie na przeszło 100 lat wieś przechodzi do Ostrowążów, a po roku 1623 właścicielami są Lubomirscy.

W 1812 roku Siedleczka dostaje się w ręce Kellermanów, których dobra wynosiły 220 morgów. Reszta to własność chłopów. Właściciel dóbr mieszkał w Żuklinie. W Siedleczce natomiast mieszkał zarządca dóbr Kellermana.

Zobacz też

• Cmentarz żydowski w Siedleczce

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121841
2. Wieś Siedleczka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-17] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1143 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
5. Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 436.
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne

• Siedleczka 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 507 .
• Mapa katastralna wsi Siedleczka z 1854