Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1955 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
186 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Siegfried Stark (ur. 12 czerwca 1955 w Rehnie[1]) – niemiecki lekkoatleta, wieloboista, dwukrotny medalista mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentował Niemiecką Republikę Demokratyczną.
Zajął 4. miejsce w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął w tej konkurencji 6. miejsce[1].
Zdobył brązowy medal w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, przegrywając jedynie z Aleksandrem Griebieniukiem ze Związku Radzieckiego i Daleyem Thompsonem z Wielkiej Brytanii[3]. Nie ukończył dziesięcioboju na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdyż doznał kontuzji po skoku w dal[1]. Ponownie zdobył brązowy medal w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, ulegając tylko Daleyowi Thompsonowi i Jürgenowi Hingsenowi z Republiki Federalnej Niemiec[4].
Stark był mistrzem NRD w dziesięcioboju w 1976 i 1977, wicemistrzem w 1981 i 1982 oraz brązowym medalistą w 1974 i 1975[5]. W hali był brązowym medalistą w pięcioboju w 1979[6].
Czterokrotnie poprawiał rekord NRD w dziesięcioboju do wyniku 8480 punktów (według ówczesnych tabel z 1977), uzyskanego 4 maja 1980 w Halle[7].