Sigismondo Coccapani - Il flautista, pomiędzy 1630 a 1640 | |
Data i miejsce urodzenia |
1583 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 marca 1642 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Sigismondo Coccapani (ur. w 1583 we Florencji, zm. 3 marca 1642 tamże)[1] – włoski malarz, rysownik i architekt okresu baroku, przedstawiciel szkoły florenckiej[1].
Był synem Regola Coccapaniego, szlachcica Carpi, który pracował jako złotnik na Ponte Vecchio we Florencji[1][2]. Początkowo studiował literaturę i matematykę, następnie przeniósł się do Rzymu, gdzie został uczniem architekta Bernarda Buontalentiego oraz studiował malarstwo pod kierunkiem Ludovica Cigoliego[3]. W latach 1610–1613 asystował Cigoliemu przy wykonywaniu fresków zdobiących kopułę kaplicy Pawłowej, w Santa Maria Maggiore[4].
Następnie powrócił do Florencji, gdzie powstała większość jego prac[3]. Jako niezależny artysta wykonał m.in. fresk na lunecie w krużganku klasztoru św. Marka (1613), fresk Michał Anioł ukoronowany przez Sztukę w Casa Buonarroti (florenckiej rezydencji artysty) (1615–1617) oraz fresk na lunecie w kaplicy Martelli w kościele San Gaetano (ok. 1633)[2][5].
Malował sceny rodzajowe (głównie biblijne), pejzaże[1] i portrety (np. Il flautista)[2]. W jego dojrzałym stylu widoczne są bardzo silne wpływy Cigoliego, dlatego niektóre rysunki Coccapaniego były niegdyś przypisywane Cigoliemu[3].
Wraz ze swoim bratem Giovannim zgromadził kolekcję rysunków autorstwa Cigoliego i artystów z jego kręgu; wiele z tych prac ostatecznie wzbogaciło kolekcję Galerii Uffizi[3][5].
Uczniem Sigismonda Coccapaniego był Francesco Montelatici znany jako Cecco Bravo[1].