Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Simion Cuțov (ur. 7 maja 1952 w Smârdanul-Nou, zm. w 1993[1]) – były rumuński bokser, wicemistrz olimpijski z 1976 i dwukrotny mistrz Europy. Brat innego rumuńskiego medalisty w boksie – Calistrata Cuțova.
Startował głównie w wadze lekkiej (do 60 kg). Zwyciężył w niej na mistrzostwach Europy juniorów w 1972 w Bukareszcie[2]. Rok później powtórzył ten sukces na mistrzostwach Europy seniorów w Belgradzie, wygrywając m.in. w ćwierćfinale z Wasilijem Sołominem z ZSRR, a w finale z Ryszardem Tomczykiem[3].
Na pierwszych mistrzostwach świata w 1974 w Hawanie zdobył srebrny medal. Wygrał trzy pojedynki (m.in. z Ryszardem Tomczykiem), a w finale uległ Wasilijowi Sołominowi[4]. Obronił złoty medal na mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, wygrywając w półfinale po raz kolejny z Tomczykiem, a w finale z Walerijem Lwowem z ZSRR[5].
Zdobył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu. Wygrał cztery walki (w tym w półfinale z Sołominem), a w finale pokonał go Amerykanin Howard Davis Jr.[1]. Później nie odnosił już wielkich sukcesów. Przegrał pierwszą walkę w wadze lekkiej na mistrzostwach Europy w 1977 w Halle[6] oraz w wadze lekkopółśredniej (do 63,5 kg) na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie (co prawda z późniejszym wicemistrzem Mehmetem Bogujevcim z Jugosławii)[7]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie przegrał pierwszą walkę w kategorii lekkopółśredniej z Serykiem Konakbajewem z ZSRR, który w tych zawodach zdobył srebrny medal[1].
Simion Cuțov był mistrzem Rumunii w boksie w wadze lekkiej w 1973[8] i w wadze lekkopółśredniej w 1978[9].