Sipo górski

Sipo górski
Chironius monticola[1]
Roze, 1952
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Colubroidea

Rodzina

połozowate

Podrodzina

ślimaczarze

Rodzaj

Chironius

Gatunek

sipo górski

Synonimy
  • Herpetodryas sexcarinatusBoulenger 1894 (częściowo)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Sipo górski[3] (Chironius monticola) – gatunek węża z rodziny połozowatych (Colubridae), występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej. Prowadzi dzienny, częściowo nadrzewny tryb życia[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1952 roku amerykański herpetolog pochodzenia łotewskiego Janis Roze na łamach „Acta Biológica Venezuelica”. Holotyp (MBUCV 2019)[a] został odłowiony 15 lipca 1951 roku przez J. Racenisa w El Junquinto (Distrito Federal) w Wenezueli[4][5].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje zwykle w tropikalnych wilgotnych lasach górskich, ale także w sezonowo suchych lasach górskich i formacjach paramo. Preferuje siedliska półotwarte: granice lasów, pastwiska, polany. Prowadzą mieszany tryb życia naziemny i nadrzewny, ale także są spotykane w rzekach i zbiornikach wodnych. W nocy lub w zimniejszych okresach węże tego gatunku pozostają zwinięte na drzewach do 4 m nad ziemią, w okolicach strumieni lub w skupiskach naziemnych roślin z rodziny bromeliowatych. Jeden z okazów był zauważony na wysokim drzewie około 40 m nad ziemią. Występuje na pacyficznych i na amazońskich stokach Andów od Wenezueli poprzez Kolumbię, Peru, Ekwador do Boliwii. W Ekwadorze na wysokości 1308–2437 m n.p.m.[8] W pozostałych obszarach występowania na wysokościach 500–2694 m n.p.m.[5]

Dieta sipo górskiego jest mocno zróżnicowana, chociaż głównym jej składnikiem są żaby, składają się na nią też ptaki, gryzonie i jaszczurki[4][8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Jest to dużej wielkości wąż o małej głowie, której szerokość jest podobna do szerokości szyi, dużych oczach i dość jednolitym ubarwieniu. Występuje zróżnicowanie ubarwienia w zależności od rejonu występowania. Grzbiet jest zielony, przednia część głowy, część pyska złotobrązowe, dolna część ciała zmienia się od białej w okolicy głowy do jasnej matowopomarańczowej. W zachodniej części Ekwadoru na grzbiecie występuje para czarnych pasów wzdłuż ogona. Jest podobny do Chironius leucometapus i Chironius exoletus[4][8].

Wymiary[5][8]:

Samiec Samica
Długość całkowita (mm) 1569 1311
Długość SVL[b] (mm) 1014 859
Łuski grzbietowe (rzędy) 12/12/12 12/12/12

Status

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Chironius monticola jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern). Liczebność populacji nie jest określona, ale gatunek ten jest opisywany jako bardzo pospolity w Kolumbii, Ekwadorze i Peru, średnio pospolity w Wenezueli i mniej pospolity w Boliwii. Trend liczebności populacji określany jest jako stabilny[2].

  1. MBUCV – Museo de Biología de la Universidad Central de Venezuela, Caracas[9].
  2. SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chironius monticola, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Chironius monticola, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 408. ISBN 83-01-14344-4.
  4. a b c d e P. Uetz & J. Hallermann, Chironius monticola ROZE, 1952, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-11-27] (ang.).
  5. a b c Rodríguez-Guerra i inni, Chironius monticola, [w:] Reptiles del Ecuador. Version 2022.0. (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D), Quito: Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador, 2020 (hiszp.).
  6. Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 48, OCLC 637083062 (ang.).
  7. J.A. Roze, Colección de reptiles del profesor Scorza, de Venezuela, „Acta Biológica Venezuelica”, 1, 1952, s. 93–114 (hiszp.).
  8. a b c d Garzón-Franco E., Gómez-Mesa L. i Arteaga A.: Mountain Whipsnake (Chironius monticola). [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J) [on-line]. 2024. (ang.).
  9. Mark Henry Sabaj, Codes for Natural History Collections in Ichthyology and Herpetology, „Copeia”, 108 (3), 2020, s. 593–669, DOI10.1643/ASIHCODONS2020 (ang.).