wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
87[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
86-014[3] |
Tablice rejestracyjne |
CBY |
SIMC |
0095638 |
Położenie na mapie gminy Sicienko ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego ![]() | |
![]() |
Sitno – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Sicienko.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Miejscowość leży na pograniczu Mazowsza oraz Pomorza i związana była historycznie z ziemią chełmińską na Pomorzu Nadwiślańskim. Ma metrykę średniowieczną i istnieje conajmniej od pierwszej połowy XV wieku. Wymieniona została po raz pierwszy w dokumencie z 1411 jako "Sitten", 1570 "Schitno"[4].
Tereny, na których powstała miejscowość były jednak zasiedlone znacznie wcześniej. W okolicy archeolodzy odnaleźli pozostałości osady wczesnośredniowiecznej[4].
W 1411 wieś odnotowana została jako folwark biskupstwa chełmińskiego spalony w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim prowadzonej z Koroną Królestwa Polskiego. Szkody wojenne oszacowane zostały przez zakon na 1000 grzywien[4].
W 1466 na mocy traktatu toruńskiego podpisanego po zakończonej wojnie trzynastoletniej miejscowość została włączona do Korony. W 1570 stanowiła folwark, własność biskupstwa chełmińskiego, a we wsi gospodarowało 7 zagrodników. Leżała wówczas na terytorium biskupstwa w klucz wąbrzeskim w parafii Wąbrzeźno, a administracyjnie w powiecie chełmińskim, województwa chełmińskiego Korony Królestwa Polskiego[4].
Wskutek I rozbioru Polski w 1772, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała ziemia chełmińska znalazła się w zaborze pruskim.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2015 r.) miejscowość liczyła 87 mieszkańców[2]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Sicienko.