Skalmierz – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego, wcześniej do województwa poznańskiego i powiatu kaliskiego.
Nazwa miejscowości została zanotowana po raz pierwszy w 1391 roku jako Scarbimirz. Najstarsze zapisy wskazują, że pierwotnie wieś nosiła nazwę Skarbimi(e)rz, która utworzona została od imienia Skarbimir poprzez dodanie przyrostka *-jь (zmiękczającego wygłosowe -r, kontynuowane jako -rz), nadającego nazwie charakteru dzierżawczego i znaczenia ‘osada, własność Skarbimira’. Z czasem doszło do uproszczenia fonetycznego grupy -rbm- do -rm-, a następnie do -lm-, prowadząc do ukształtowania się formy Skalmierz[3].
W czasach I Rzeczypospolitej Skalmierz położony był w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego[4]. W okresie zaboru rosyjskiego miejscowość leżała w gminie Staw, w powiecie kaliskim guberni kaliskiej[5].
W Skalmierzu znajduje się przystanek kolejowy na którym zatrzymują się wyłącznie pociągi osobowe.
Liczba ludności według danych z 2011 roku wynosi 348 osób[6].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123086
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1169 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Nazwy miejscowe Polski. Historia, pochodzenie, zmiany. pod red. Kazimierza Rymuta, Barbary Czopek-Kopciuch i Urszuli Bijak. T. 14, Sk-Sn. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 2017, s. 8. ISBN 978-83-64007-42-2.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku. Stanisław Trawkowski (red.). T. 5: Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2: Komentarz, indeksy. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, 1998, s. 128. ISBN 83-86301-75-9. [dostęp 2022-01-17].
- ↑ Skalmierz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 638 .
- ↑ Wieś Skalmierz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-06-21] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
Miasto |
|
---|
Wsie |
|
---|
Kolonie |
|
---|
Części miasta |
|
---|
Części wsi |
- Adamczyki
- Aleksandria
- Baby
- Biała
- Borek
- Bugaj
- Checwoda
- Czarnysz
- Dębieniec (Włocin-Wieś)
- Dębiniec (Żelisław)
- Długie Działy
- Dworek
- Dzięcioły
- Emilianów
- Felinka
- Góry
- Grobelka
- Gruszczyce Poduchowne
- Grzymaczew-Kolonia
- Józefka
- Józefów
- Kazanka
- Klekoty
- Kobylarka
- Kołdów-Jarki
- Kołdów-Pustkowie
- Kurek
- Kurek Średni
- Laski
- Łapigrosz
- Łężek
- Mierzony
- Migacz
- Mikołajewszczyzna
- Mizgała
- Młyn
- Mokoty
- Morawki-Paulinowo
- Nowa Kolonia
- Nowe Suliszewice
- Nowiny (Równa)
- Nowiny (Sudoły)
- Nowy Skalmierz
- Olszynki
- Ołucza
- Orzeżyn-Kolonia
- Osowiec
- Ostrówek
- Piegonisko-Kolonia
- Pietrasy
- Pisaki
- Pluskota
- Podgajna
- Pogoń
- Polesie (Niedoń)
- Polesie (Stok Polski)
- Poręby
- Rubice
- Sędzimirowice-Kolonia
- Stare Suliszewice
- Stary Skalmierz
- Stawki
- Stelmachy
- Stożków
- Suliszewice-Niwa
- Walentowo
- Wcisło
- Wiercin
- Wojków Poduchowny
- Wójcice
- Wójcice Małe
- Wójcice Wielkie
- Wyrębieniec
|
---|
Części kolonii |
- Przegorzałe
- Włocin Drugi
- Włocin Trzeci
|
---|