Skulica obrzeżona

Skulica obrzeżona
Glomeris marginata
(de Villers, 1789)
Ilustracja
Glomeris marginata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

wije

Gromada

dwuparce

Rząd

skulice

Rodzina

skulicowate

Rodzaj

Glomeris

Gatunek

skulica obrzeżona

Synonimy
  • Oniscus marginata de Villers, 1789
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Skulica obrzeżona[1] (Glomeris marginata) – gatunek dwuparca z rzędu skulic i rodziny skulicowatych.

Samice osiągają od 8 do 20 mm długości i do 8 mm szerokości[2][3] i mają 17 par odnóży[1]. Samce mają od 7 do 15 mm długości[3] i 19 par odnóży[1]. Grzbietową stronę tułowia tych skulic pokrywa 12 silnie łukowato wygiętych tergitów[2]. Ich ubarwienie jest błyszcząco czarne, rzadziej brązowe, czerwone czy żółte[3]. Zagrożone zwijają się w zwartą kulkę[1].

Zasiedla m.in. lasy bukowe i tereny nizinne o gliniastym podłożu[1]. Występuje w ściółce[2], gdzie żywi się głównie starym listowiem w zaawansowanym stadium rozkładu[4]. W ogrodach spotykana jest przede wszystkim u nasady starych murów, gdzie odpadająca zaprawa zwiększa zawartość wapna w glebie[2]. Skulice te dożywają do 11 lat[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 532–536.
  2. ↑ a b c d Stuart M. Bennett: Glomeris marginata (the pill millipede). 2000. [dostęp 2017-02-27].
  3. ↑ a b c J.L. Cloudsley-Thompson, J. Sankey,: Land invertebrates: a guide to British worms, molluscs and arthropods (excluding insects). London: Methuen & Co Ltd., 1961.
  4. ↑ J.–F. David, D. Gillon. Annual feeding rate of the millipede Glomeris marginata on holm oak (Quercus ilex) leaf litter under Mediterranean conditions. „Pedobiologia”. 46 (1), s. 42–52, 2002. DOI: 10.1078/0031-4056-00112. 
  5. ↑ C. O'Toole: The new encyclopedia of insects and their allies. Oxford: Oxford University Press, 2002.