Skórnikówka białobrązowa

Skórnikówka białobrązowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

soplówkowate

Rodzaj

skórnikówka

Gatunek

skórnikówka białobrązowa

Nazwa systematyczna
Laxitextum bicolor (Pers.) Lentz
U.S. Dept. Agric. Monogr. 24: 19 (1956) [1955]
Multimedia w Wikimedia Commons

Skórnikówka białobrązowa (Laxitextum bicolor (Pers.) Lentz) – gatunek grzybów z rodziny soplówkowatych (Hericiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Laxitextum, Hericiaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Thelephora bicolor[1]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1955 r. Paul Lewis Lentz[1].

Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:

  • Lloydella fusca (Schrad. ex J.F. Gmel.) Bres. 1915
  • Stereum laxum Lloyd 1915[2].

Franciszek Błoński w 1889 r. nadał mu polską nazwę nazwę skórnik dwubarwny, Władysław Wojewoda w 1999 r. zmienił ją na skórnikówkę białobrązową[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Owocnik

Jednoroczny, raczej miękki, filcowy. Powierzchnia górna ciemnoczerwono-brązowa do żółtobrązowej z białawym brzegiem. Powierzchnia dolna (hymenialna) biaława do jasnoszarej, gładka. Miąższ o strukturze podwójnej z grubą, górną, ciemnobrązową strefą filcową i zwartą, dolną jaśniejszą warstwą[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki długie, cylindryczne z oleistymi gutulami, amyloidalne, pokryte brodawkami. Mają wymiary 4–6 × 2,5–3,5 m[4].

Gatunki podobne

Jest wiele podobnych grzybów nadrzewnych, np. niektóre gatunki skórników (Stereum). Odróżniają się twardszym miąższem o jednolitej strukturze i brakiem brodawek na zarodnikach. Podobny jest także skórnikowiec szarobrązowy (Porostereum spadiceum), ale ma większe, gładkie zarodniki i jest nieco bardziej szaro-brązowy. Skórecznica ciemnobrązowa (Laurilia sulcata) ma kolczaste zarodniki, ale tworzy wieloletnie owocniki na świerku[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą, a także na niektórych wyspach. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony i podano wiele jego stanowisk[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytacza 10 jego stanowisk[3]. Liczniejsze i bardziej aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych, wartych objęcia ochroną[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych na martwym drewnie, na pniach i gałęziach, zwłaszcza grabu, buka i dębu[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2022-03-06].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-03-06].
  3. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b c Tvefarvet filtskind [online] [dostęp 2022-03-06].
  5. ↑ Mapa występowania skórnikówki białobrązowej na świecie [online] [dostęp 2022-03-06].
  6. ↑ Aktualne stanowiska skórnikówki białobrązowej w Polsce [online] [dostęp 2022-03-06].