Skłodowskit na kwarcu; kopalnia Animas, dystrykt Santa Eulalia, Chihuahua, Meksyk (3,0 x 2,7 x 2,3 cm) | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Inne nazwy |
Sinkolobwit |
---|---|
Skład chemiczny |
MgH2(UO2)2[SiO4] 2 · 6H2O |
Twardość w skali Mohsa |
3 |
Przełam |
nierówny |
Łupliwość |
doskonała |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Gęstość minerału |
3,54 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
cytrynowożółta |
Rysa |
jasnożółta |
Połysk |
szklisty |
Skłodowskit (shinkolobwit, chinkolobwit) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwany na cześć Marii Skłodowskiej-Curie. Druga jego nazwa jest utworzona od francuskiej nazwy jednego ze złóż, w których został odnaleziony, Shinkolobwe w Kongo.
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, włosowym. Występuje w skupieniach promienistych, włóknistych, sferolitycznych. Jest kruchy i przeświecający. Jest minerałem silnie promieniującym (bogaty w tlenek uranu – do 68% UO3). Należy przechowywać go w szczelnych ołowianych pojemnikach.
Powstaje jako minerał wtórny złóż uranu – w jego strefie utleniania.
Miejsca występowania: