wieś | |
Kościół pw. Ciała i Krwi Pańskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2018) |
1874 |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
83-230[2] |
Tablice rejestracyjne |
GST |
SIMC |
0172356 |
Położenie na mapie gminy Smętowo Graniczne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego | |
53°44′50″N 18°41′11″E/53,747222 18,686389[1] |
Smętowo Graniczne – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Smętowo Graniczne. Miejscowość leży na ważnej kolejowej magistrali węglowej Śląsk – Porty. Do momentu wstrzymania ruchu kolejowego na liniach do Opalenia i Skórcza stacja w Smętowie była ważnym węzłem kolejowym.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Smętowo Graniczne. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa gdańskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Smętowo Graniczne.
Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisane są:
Katolicy z rejonu Smętowa należeli na początku XX w. do parafii Lalkowy i Luchowo. W 1936 roku wystąpili do biskupa chełmińskiego o utworzenie nowej parafii, co nastąpiło rok później. Rozpoczęto budowę świątyni, ale w 1939 przerwał ją wybuch II wojny światowej. Po wojnie i wysiedleniu Niemców w Smętowie pozostał kościół ewangelicki, wybudowany (wraz z plebanią) w 1904 r. Obiekty te przejęła parafia katolicka, zaś jej tymczasową siedzibę zajął Skarb Państwa. Konstrukcja chóru kościelnego wykonana jest z materiału rozbiórkowego po zniszczonym przez krę moście kolejowym w Opaleniu[4].
Ponadto we wsi znajduje się budynek poczty z 1900[5].