Sobiatyno
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
17-332[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BSI |
| SIMC |
0035398[5] |
Położenie na mapie gminy Milejczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego  | |
 52°34′21″N 23°06′16″E/52,572500 23,104444[1]
| |
| Strona internetowa | |
Sobiatyno – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Milejczyce[6][5].
W czasach II Rzeczypospolitej wieś nazywała się Sobiatyn[7][8].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wieś istniejąca w XV wieku. Wymieniana w 1566 jako folwark włości milejczyckiej starostwa brzeskiego. Wieś Sobiatyn ekonomii brzeskiej w drugiej połowie XVII wieku[9].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 367 osób, wśród których 2 było wyznania rzymskokatolickiego, 350 prawosławnego a 15 mojżeszowego. Jednocześnie 358 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 9 żydowską. Było tu 72 budynki mieszkalne[8].
W Sobiatynie znajduje się zabytkowa drewniana prawosławna cerkiew cmentarna pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła, o konstrukcji wieńcowej, dwudzielna. Prawdopodobnie powstała w 1672, rozbudowana została pod koniec XVIII wieku[10]. Wewnątrz znajduje się ikonostas z ikonami z XIX wieku[11]. Świątynia należy do parafii w Sasinach. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Milejczycach[12].
We wsi działa kółko rolnicze[13] oraz Ochotnicza Straż Pożarna[14].
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0035406 | Osinki | kolonia |
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- drewniana cerkiew cmentarna greckokatolicka., obecnie prawosławna pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła, k. XVII,XVIII, nr rej.:A-109 z 8.08.1972
- cmentarz greckokatolicki., obecnie prawosławny, z przełomu XVII i XVIII wieku[15], nr rej.:A-109 z 8.08.1972
- kamienne ogrodzenie cmentarza, nr rej.:A-109 z 8.08.1972[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 125896
- ↑ Wieś Sobiatyno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1183 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, (A38 B36)
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 23.
- ↑ Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 167.
- ↑ Sobiatyno: cerkiew cmentarna św. Piotra i Pawła. Katolicka Agencja Informacyjna. [dostęp 2009-07-25].
- ↑ Zabytki powiatu siemiatyckiego. Zabytki Polski. [dostęp 2009-07-25].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Kółko rolnicze w Sobiatynie. Krajowy rejestr sądowy. [dostęp 2009-07-25].
- ↑ Ochotnicza Straż Pożarna w Sobiatynie. Portal organizacji pozarządowych. [dostęp 2009-07-25].
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 38.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sobiatyn 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 942.