Sonet 39 (O, ja wyśpiewać Cię, mój doskonały?[1]) – jeden z cyklu sonetów autorstwa Williama Shakespeare’a. Po raz pierwszy został opublikowany w 1609 roku.
W sonecie tym podmiot liryczny wychwala przymioty tajemniczego młodzieńca, starając się jednocześnie znaleźć pozytywne strony ich rozłąki.