Sonet 6 (Więc nie daj, aby dłoń zimy spękana[1]) – jeden z cyklu sonetów autorstwa Williama Shakespeare’a.
Sonet ten jest bezpośrednio połączony z sonetem 5. Być może jest tak dlatego, że miały one pierwotnie stanowić jedność, lub był to celowy zabieg, pokazujący łączenie w pary utworów swego rodzaju węzłem małżeńskim.
W utworze tym ukazane są pory roku, ilustrujące przemijanie i konieczność zostawienia po sobie śladu na ziemi w postaci potomka.