Państwo | |
---|---|
Siły zbrojne | |
Nazwa skrócona |
SAF |
Data utworzenia | |
Najwyższe dowództwa | |
Wojskowe |
South African Army (SAF, Armia Południowoafrykańska) – wojska lądowe Republiki Południowej Afryki, część South African National Defence Force (Południowoafrykańskie Narodowe Siły Obronne).
Tradycje wojskowe białych mieszkańców południowej Afryki wyrosły z działań wojennych na małą skalę, starć przygranicznych i nieoficjalnych oddziałów do zadań specjalnych – "komand" afrykanerskich. Przez dziesięciolecia pokój w ich państwie zawdzięczano właśnie takim działaniom oraz działaniom powstających organizacji policyjnych i straży obywatelskiej w miastach. Formacje te dały początek dużym związkom taktycznym, mogącym bronić ich terytorium i o charakterystycznej dla Burów specyfice prowadzonych przez nich działań wojennych. Po powołaniu do życia Związku Południowej Afryki w roku 1910, Generał Jan Smuts, Minister Obrony, położył nacisk na tworzenie oddzielnych armii dla każdej z czterech prowincji. The Defence Act (No. 13) z 1912 r. powołał Union Defence Force (UDF), w której skład wchodziły: Permanent Force (armia właściwa) i Active Citizen Force (ACF), zrzeszająca ochotników, którzy w razie potrzeby powołani byli do wojska. W 1912 r. prawo to zobowiązywało wszystkich białych mężczyzn pomiędzy 17. a 60. rokiem życia do służby w armii, ale prawo nie było ściśle przestrzegane z powodu dużej liczby chętnych. Połowa mężczyzn między 17. a 25. rokiem życia została skierowana do ACF. W tym czasie Permanent Force składało się z 5 regimentów i małej sekcji artylerii. W latach 1913 i 1914 23.400 członków Citizen Force zostało skierowanych do tłumienia strajków w zakładach przemysłowych w Witwatersrand.
Obecnym zwierzchnikiem armii południowoafrykańskiej jest Solly Shoke.