Spinosodus

Spinosodus
Breuning et de Jong, 1941
Ilustracja
Spinosodus rufomaculatus
Ilustracja
Spinosodus spinicollis, holotyp
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

stonki

Rodzina

kózkowate

Podrodzina

zgrzypikowe

Plemię

Pteropliini

Rodzaj

Spinosodus

Typ nomenklatoryczny

Spinosodus spinicollis Breuning et de Jong, 1941

Synonimy
  • Bulbolmotega Breuning, 1966

Spinosodusrodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych i podrodziny zgrzypikowych. Obejmuje dwa opisane gatunki.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Widok boczny. a i c: holotyp S. spinicollis; b i d: holotyp Bulbolmotega sumatrensis, e i g: holotyp S. rufomaculatus, f i h: okaz S. rufomaculatus z Kuangsi

Chrząszcze o stosunkowo szerokim jak na kózkowate ciele[1].

Wycofana w tułów głowa ma oczy zbudowane z dość grubych fasetek, podzielone głębokim wykrojeniem po wewnętrznej stronie na część górną i dolną, z których ta ostatnia jest dłuższa niż szersza i wyraźnie dłuższa od policzków. Szerokość czoła jest większa od jego długości. Miejsca osadzenia czułków są płaskie, niewystające ku górze i szeroko rozstawione. Same czułki są krótsze od ciała, na spodzie zaopatrzone w krótkie szczecinki, o trzonku krótkim i grubym, nóżce dość długiej, a członie trzecim dłuższym od czwartego lub od trzonka[1].

Szersze niż dłuższe przedplecze ma po bokach, za środkiem długości parę niewielkich, spiczastych kolców. Przy przedniej i tylnej krawędzi przedplecza biegną po dwie poprzeczne bruzdy, z których druga przednia jest pośrodku silnie ku tyłowi wygięta. Na nierównej powierzchni przedplecza leży para dużych, tępych guzów. Szersze niż przedplecze i na szczycie zaokrąglone pokrywy mają po jednej tępej podłużnej listewce pośrodkowej u podstawy. Przedpiersie ma wąski wyrostek międzybiodrowy leżący niżej niż biodra pary przedniej. Śródpiersie cechuje się wyrostkiem międzybiodrowym na przedzie krótko pionowym. Panewki bioder środkowej pary są bocznie otwarte. Długie odnóża posiadają nieco maczugowate uda. Golenie środkowej pary pozbawione są po stronie zewnętrznej ukośnego rowka przed wierzchołkiem[1].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj orientalny, znany z chińskich Kuangsi i Junnanu, indyjskiej Kerali, Laosu, Tajlandii, Wietnamu oraz indonezyjskich Sumatry i Jawy[1].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1941 roku przez Stefana von Breuninga i Cornelisa de Jonga na łamach „Zoologische Mededelingen” jako monotypowy, z opisanym w tej samej publikacji S. spinicollis jako jedynym gatunkiem[2]. W 1966 roku Breuning wprowadził monotypowy rodzaj Bulbolmotega z opisanym w tej samej publikacji B. sumatrensis jako jedynym gatunkiem[3]. W 1973 roku autor ów opisał nowy gatunek z rodzaju Spinosodus[4]. W 2025 roku Zhao Shuai na podstawie analizy okazów zsynonimizowali B. sumatrensis z S. spinicollis i tym samym Bulbolmotega z Spinosodus[1].

Do rodzaju zalicza się dwa opisane gatunki[1][5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Shuai Zhao, Ting Qin, Guanglin Xie, Wenkai Wang. Taxonomic notes on the genus Spinosodus Breuning & de Jong, 1941 (Coleoptera, Cerambycidae) with a generic and specific synonym. „ZooKeys”. 1223, s. 345-352, 2025. DOI: 10.3897/zookeys.1223.137172. 
  2. Stefan von Breuning, Cornelis de Jong. Neue und seltene Lamiinae (Coleoptera, Cerambycidae). „Zoologische Mededelingen”. 23, s. 47–106, 1941. 
  3. Stefan von Breuning. Neue Lamiinae aus den Beständen des Museums für Tierkunde in Dresden (Coleoptera, Cerambycidae). „Reichenbachia”. 6 (14), s. 119–128, 1966. 
  4. Stefan von Breuning. Lamiaires nouveaux ou peu connus du muséum de Paris. „Annales de la Société Entomologique de France (N. S.)”. 9 (3), s. 647–665, 1973. DOI: 10.1080/21686351.1973.12278939. 
  5. Pteropliini w Old World Cerambycidae Catalog. [dostęp 2024-11-18].