Sprinkenhof

Sprinkenhof
Zabytek: nr rej. 29135[1]
Ilustracja
Sprinkenhof (2016)
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Hamburg

Adres

Altstädter Straße 2, 4, 6, 8, 10
Burchardplatz 5
Burchardstraße 6, 8, 10, 12, 14
Johanniswall 4, 6
Springeltwiete 1, 2, 3, 4

Typ budynku

budynek biurowy

Styl architektoniczny

Ekspresjonizm ceglany

Architekt

Hans Gerson
Oskar Gerson
Fritz Höger

Rozpoczęcie budowy

1927

Ukończenie budowy

1928

Ważniejsze przebudowy

1930–1932
1939–1943

Zniszczono

1943

Odbudowano

1947–1948

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry znajduje się punkt z opisem „Sprinkenhof”
Położenie na mapie Hamburga
Mapa konturowa Hamburga, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sprinkenhof”
Ziemia53°32′53″N 10°00′13″E/53,548056 10,003611
Strona internetowa

Sprinkenhof – budynek biurowy w Kontorhausviertel w Hamburgu, w Niemczech.

W 2015 roku hamburskie Speicherstadt i Kontorhausviertel z Chilehaus zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]
Kontorhausviertel: Chilehaus (zaznaczony na czerwono), Sprinkenhof (zaznaczony na zielono) i Meßberghof (zaznaczony na niebiesko)

Sprinkenhof znajduje się w najbardziej na północ wysuniętej części centrum Kontorhausviertel położonej na południowym krańcu centrum Hamburga, naprzeciwko Speicherstadt[2]. Gmach stoi pomiędzy Burchardtstrasse i Altstädter Strasse[3].

Adresy gmachu to: Altstädter Straße 2, 4, 6, 8, 10; Burchardplatz 5; Burchardstraße 6, 8, 10, 12, 14; Johanniswall 4, 6; Springeltwiete 1, 2, 3, 4[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Sprinkenhof został zbudowany w trzech fazach w latach 1927–1943[4]. Architektami byli niemieccy architekci bracia Hans i Oskar Gerson oraz Fritz Höger[4]. Podczas pierwszej fazy w latach 1927–1928 wzniesiono część środkową, w latach 1930–1932 dobudowano skrzydło zachodnie a w latach 1939–1943 skrzydło wschodnie[2]. Hans Gerson zmarł w 1931 roku podczas drugiej fazy budowy (1930–1932), a jego brat Oskar był prześladowany jako Żyd i od 1933 roku nie mógł pracować w zawodzie architekta[2]. Budowę dokończył Höger, który w 1933 roku wstąpił do NSDAP[2].

Nazwa Sprinkenhof upamiętnia Johanna Sprinka, który w 1384 roku zakupił działkę, gdzie wzniesiono wieżowiec[2].

Budynek został częściowo zniszczony w 1943 roku, a następnie odbudowany w latach 1947–1948[5].

W 2015 roku hamburskie Speicherstadt i Kontorhausviertel z Chilehaus zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO[6].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]
Sprinkenhof
Widok z lotu ptaka na Kontorhausviertel, gmach Sprinkenhof pośrodku z prawej strony
Widok z lotu ptaka na Sprinkenhof
Fasada południowa
Dziedziniec wewnętrzny
„Hammer”, Ludwig Kunstmann

Sprinkenhof jest największym budynkiem w Kontorhausviertel i składa się z trzech części: środkowej oraz dwóch skrzydeł bocznych[4]. Każda część ma własny dziedziniec wewnętrzny[3]. Część środkowa powstała jako samodzielny budynek (59 × 71 m), i z 9 piętrami, dorównuje wysokością Chilehaus[3]. Skrzydła liczą po 8 pięter, przy czym związane jest to z innym kątem nachylenia terenu[3].

Gmach charakteryzuje się dekoracyjną fasadą z cegły klinkierowej i elementów terakotowych projektu niemieckiego rzeźbiarza Ludwiga Kunstmanna (1877–1961)[4][7]. Fasada od strony Chilehaus, powstała w pierwszej fazie budowy, ozdobiona jest rombami i medalionami z motywami związanymi z Hamburgiem i branżami, które miały biura w gmachu[4]. Wśród symboli umieszczonych na fasadzie znajdują się m.in. waga, koło, orzeł, statek, zamek, a także pięść zaciskającą złoty młot[2].

Z powierzchnią użytkową 52 tys. m², Sprinkenhof był swego czasu największym budynkiem biurowym w Europie[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Hamburg, Behörde für Kultur und Medien: Denkmalliste nach § 6 Absatz 1 Hamburgisches Denkmalschutzgesetz vom 05. April 2013, (HmbGVBl S. 142). 2020-12-15, s. 4442–4443. [dostęp 2021-01-20].
  2. a b c d e f Allenstein 2010 ↓.
  3. a b c d Hamburg Department for Heritage Preservation 2015 ↓, s. 94.
  4. a b c d e Short portrait Kontorhaus District. [w:] Hamburg Behörde für Kultur und Medien [on-line]. [dostęp 2021-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-20)]. (ang.).
  5. a b Lange 1995 ↓, s. 31.
  6. UNESCO: Speicherstadt and Kontorhaus District with Chilehaus. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  7. Lange 2015 ↓, s. 221.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]