Stan przedomdleniowy

Ten artykuł od 2017-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Stan przedomdleniowy (łac. presyncope) – nagłe uczucie tracenia przytomności bez jej rzeczywistej utraty (jaka występuje w omdleniu)[1]. Objawia się najczęściej zawrotami głowy[2], mroczkami przed oczami, uczuciem osłabienia, dusznością, potami, uczuciem kołatania serca. Jeżeli w tym stanie chory zastosuje środki zapobiegawcze (np. przyjmie pozycję siedzącą lub leżącą) może nie dojść do pełnego omdlenia z chwilową utratą przytomności.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Venkatesh Thiruganasambandamoorthy i inni, Outcomes in presyncope patients: a prospective cohort study, „Annals of Emergency Medicine”, 65 (3), 2015, 268–276.e6, DOI: 10.1016/j.annemergmed.2014.07.452, ISSN 1097-6760, PMID: 25182542 [dostęp 2017-11-16].
  2. ↑ Scott J. Saccomano, Dizziness, vertigo, and presyncope: what’s the difference?, „The Nurse Practitioner”, 37 (12), 2012, s. 46–52, DOI: 10.1097/01.NPR.0000422206.92550.5b, ISSN 1538-8662, PMID: 23165136 [dostęp 2017-11-16].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.