![]() Stanislav Kostka Neumann | |
Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1875 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 czerwca 1947 |
Narodowość |
czeska |
Język | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
|
Stanislav Kostka Neumann (ur. 5 czerwca 1875 w Pradze, zm. 28 czerwca 1947 tamże) – czeski poeta, publicysta[1], felietonista[2], pisarz, dziennikarz, tłumacz[3].
Założył i prowadził na przełomie XIX i XX wieku grupę poetycką o nazwie „Anarchistyczni Burzyciele”[4]. Jego pierwsze wiersze miały charakter dekadencki (zbiór Satanova sláva mezi námi 1897)[1]. W latach 1908–1912 pracował nad zbiorem poetyckim Kniha lesů vod a strání, którey wydano w 1914 roku[2]. Po I wojnie światowej reprezentował poezję proletariacką (zbiór Rudé zpěvy 1923). Pisał ponadto wiersze o tematyce politycznej, osobistej (Láska 1933), patriotycznej (Bezedný rok 1945). W 1954 roku wybrane wiersze Neumanna ukazały się w Polsce w tomie I dumny bądź[1].
W latach 1922–1923 wydał zbiór felietonów S městem za zády. Zbiór ten stanowi uzupełnienie do zbioru Kniha lesů vod a strání[2].
Początkowo był anarchistą, stopniowo skłaniał się ku komunizmowi[3]. W 1921 roku był jednym ze współzałożycieli Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Był redaktorem czasopism lewicowych[1].