Stanisław Ferdynand Rzewuski

Ten artykuł dotyczy chorążego litewskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Stanisław Ferdynand Rzewuski
Ilustracja
Herb
Krzywda
Rodzina

Rzewuscy herbu Krzywda

Data i miejsce urodzenia

1737
Podhorce

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 1786
Pohrebyszcze

Ojciec

Wacław Piotr Rzewuski

Żona

Katarzyna Karolina Konstancja ks. Radziwiłł h. Trąby[1]

Dzieci

Adam Wawrzyniec Rzewuski
Seweryn Rzewuski

Odznaczenia
Order Orła Białego

Stanisław Ferdynand Rzewuski herbu Krzywda (ur. 1737 roku w Podhorcach, zm. 16 czerwca 1786 roku w Pohrebyszczach) – chorąży wielki litewski w latach 1760–1781, podstoli wielki litewski w 1759 roku, starosta chełmski w latach 1758-1769[2], rotmistrz pancerny w 1755 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Wacława Piotra Rzewuskiego, brat Józefa i Seweryna, ojciec Adama Wawrzyńca i Seweryna.

Poseł na sejm nadzwyczajny 1761 roku z ziemi chełmskiej[3]. Poseł na sejm 1762 roku[4]. Jako poseł z powiatu wiłkomierskiego na sejm konowkacyjny 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny[5]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł powiatu nowogródzkiego na sejm 1767 roku[6].

3 listopada 1768 roku złożył reces od konfederacji barskiej województwa nowogródzkiego[7].

Był także starostą chełmskim i posłem. W 1760 za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego. W 1757 został mianowany na stopień generała majora wojsk koronnych[8], a 25 października 1783 generałem majorem armii austriackiej[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Stanisław Ferdynand Beydo-Rzewuski h. Krzywda. [dostęp 2024-04-20].
  2. ↑ Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 261.
  3. ↑ Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]
  4. ↑ Kuryer Warszawski 1762, nr 71, [b.n.s]
  5. ↑ Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.
  6. ↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 669.
  7. ↑ Walery Bubień, Sejmik nowogródzki, słuczorzeski i stwołowicki w czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764-1795, Kraków 2007, s. 58.
  8. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 196.
  9. ↑ Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 84.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.