![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
ekonomista, statystyk |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Stanisław G. Strumilin, właśc. Stanisław Strumiłło-Pietraszkiewicz (ur. 29 stycznia 1877 w Daszkowcach, zm. 25 stycznia 1974 w Moskwie) – radziecki ekonomista i statystyk pochodzenia polskiego[1].
Odebrał on dużą rolę w tworzeniu gospodarki centralnie planowanej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich[2]. W 1923 przystąpił do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1931–1950 był profesorem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Ekonomicznego. W 1931 został członkiem Akademii Nauk ZSRR[1]. Należał również do Polskiej Akademii Nauk (od 1967) oraz Academia Română[3][4]. W 1962 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego[5].
Jego prace dotyczy teorii ekonomii, historii gospodarczej, statystyki i planowania. W swoich pracach skupiał się zazwyczaj na problemie kwalifikacji, organizacji i wydajności pracy. W 1922 roku wydawał prace, w których zajmował się rolą oświaty w gospodarce. Zajmował się również badaniami budżetów rodzinnych. Był pierwszym sowieckim ekonomistą, który próbował przedstawić ogólną teorię nierynkowej gospodarki planowej[1].
Laureat Nagrody Stalinowskiej w 1942 oraz Leninowskiej w 1958. Został odznaczony również Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1936), dwukrotnie Orderem Lenina (1945 i 1953) i Orderem Rewolucji Październikowej (1971)[4].
Ważniejsze prace[1]: