wieś | |
Ośrodek zdrowia w Stargardzie Gubińskim | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2013) |
208[2] |
Strefa numeracyjna |
68 |
Kod pocztowy |
66-633[3] |
Tablice rejestracyjne |
FKR |
SIMC |
0909549 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego | |
51°52′57″N 14°47′08″E/51,882500 14,785556[1] | |
Strona internetowa |
Stargard Gubiński (niem. Stargardt[4], łuż. Stary Grod)[5][6] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin. Położona nad rzeką Lubsza przy drodze nr 287 i nieczynnej linii kolejowej Gubin – Lubsko.
W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Stargard Gubiński[7][8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Niewiele się zmieniała przez wieki nazwa wsi. W 1357 roku była znana jako Stargrad, w 1393 zmieniła się na Stargard, w 1452 jako Stargrade, aby od 1527 powrócić do nazwy Stargard („Stary Gród”)[9]. Pierwszym właścicielem wioski był mieszkaniec Gubina Zache, a później do 1848 roku należała do majątku w Grabicach[9]. W 1485 roku powstał we wsi pierwszy kościół[9]. Obecną budowlę wzniesiono z kamieni[10] w pierwszej połowie XVIII wieku, stawiając przy niej drewnianą dzwonnicę[9]. Nieremontowany kościół zaczął niszczeć, a nawet wydano ekspertyzę o jego rozbiórce. Burza i silny wiatr, który przeszedł 13 lutego 1997 roku nad wsią dopełnił zniszczenia[9]. W 2001 roku ówczesny proboszcz i mieszkańcy odrestaurowali[11] świątynię, upamiętniając to wydarzenie tablicą w dwóch językach[9]. Do wsi należał w XIX wieku folwark oraz młyn wodny przy Lubszy[9][10].
W 1945 roku wieś zasiedlili repatrianci z Bukowiny (dzisiejszej Rumunii)[12]
Od 1954 roku mieściła się we wsi Gromadzka Rada Narodowa, a następnie po zniesieniu powiatu gubińskiego weszła w skład powiatu lubskiego[8]. Istniało tu do 1956 roku Rolnicze Zrzeszenie Spółdzielcze im. Karola Świerczewskiego, a w 1969 roku było kółko rolnicze[8]. Utworzono we wsi w 1999 roku SPZOZ z filiami w Chlebowie, Grabicach, Polu i Strzegowie[13].
Wieś w 1988 roku zamieszkiwało 217 osób, w 1993 roku 181, a w 2000 199 osób. Od 2004 roku wieś posiada sieć wodną[13].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[14]: