Stauroderus | |
Bolívar, 1897 | |
Samiec kózki ciemnoskrzydłej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj |
Stauroderus |
Typ nomenklatoryczny | |
Oedipoda scalaris Fischer von Waldheim, 1846 |
Kózka[1] (Stauroderus) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.
Głowę tych szarańczaków cechują nitkowate, niezgrubiałe czułki. Przedplecze ma tylko jedną bruzdę na dysku wyraźnie zaznaczoną, a jego bruzda tylna biegnie przed jego środkiem. Narząd bębenkowy nakryty jest fałdem oskórka. Obie płcie mają aparat strydulacyjny, przy czym samce mogą grać również w locie. Pokrywy mają pole marginalne rozszerzone nasadowo i zwężone ku szczytowi, a pole medialne szersze niż kostalne. Tylną parę skrzydeł cechują wygięte w ⅓ od wierzchołka żyłki kostalna i subkostalna oraz zgrubiała środkowa część żyłki radialnej[1].
Przedstawiciele występują głównie w krainie palearktycznej[2]. W Polsce rodzaj ten jest reprezentowany tylko przez kózkę ciemnoskrzydłą[3][4].
Takson ten wprowadzony został w 1897 roku przez I. Bolívara[5]. Należą tu 3 opisane gatunki[2]: