Stefano de Conti (zm. 8 grudnia 1254 ) – włoski duchowny, bratanek papieża Innocentego III , który w 1216 roku wyniósł go do godności kardynalskiej. Jego nazwisko niekiedy błędnie jest podawane jako de Normandis dei Conti , co wynika przypuszczalnie z faktu, że pobierał dochody z kilku beneficjów w Normandii i Anglii.
Jako kardynał sygnował bulle papieskie między 21 marca 1216 a 7 września 1254. Od 1229 roku był archiprezbiterem bazyliki watykańskiej . W latach 1244–51 piastował urząd wikariusza papieskiego w Rzymie. Zmarł w trakcie sediswakancji po śmierci Innocentego IV .
Do roku 1378
Wielka schizma Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
Obediencja pizańska
Od 1415
Wikariusze
Giovanni Marsicano (1106/1107)Pietro Senex (1115, 1117–1120)Corrado Demetri (1130–1137[A] Gregorio Centu (1160)Juliusz (1161–1164)Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)Walter (1167–1168)Gerardo (1184–1188)Ottaviano di Paoli (1198)Pietro Gallocia (1206)Pietro Sasso (1217)Romano Bonaventura (1236)Giacomo Pecoraria (1238)Stefano Conti (1245–1251)Riccardo Annibaldi (1252)Tommaso Fusconi di Berta (1260)Giovanni Colonna (1262)Tommaso da Lentini (1264)Aldobrandino Cavalcanti (1272)Latino Malabranca Orsini (1279)Bartolomeo di Grosseto (1288)Giovanni di Iesi (1290, 1295)Salvo di Recanati (1291)Lamberto di Veglia (1296)Alemanno di Tiro e Oristano (1299)Ranuccio di Cagliari (1301)Niccolò Alberti (1302)Giovanni di Osimo (1303)Giacomo di Sutri (1303)Guittone Farnese (1307)Isnardo Tacconi (1309)Ruggero da Casole (1313)Giovanni di Nepi (1317)Andrea di Terracina (1322, 1325)Angelo Tignosi (1324, 1325)Giovanni Pagnotta (1334, 1335)Nicola Zucci (1341)Raimondo di Rieti (1343)Ponzio di Orvieto (1348, 1349)Giovanni di Orvieto (1361)Pietro Boerio (1365)Giacomo di Muti (1369)Luca Gentili Ridolfucci (1375)Stefano Palosi (1380)Gabriele Gabrieli (1383)Lorenzo Corvini (1389)Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)Francesco Scaccani (1394, 1399)Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)Francesco di San Martino (1411)Giacomo Isolani (1414–1418)Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)Daniele Gari Scotti (1431)Gasparre di Diano (1431)Stefano di Volterra (1434)Genesio di Cagli (1435)Andrea di Osimo (1437)Giosuè Mormile (1441)Onofrio Francesco (1444)Roberto Cavalcanti (1447, 1448)Berardo Eroli (1449)Francesco de Lignamine (1458, 1459)Giovanni Neroni (1461, 1462)Nicola Trevisano (1479, 1487)Leonardo di Albenga (1485)Giacomo Botta (1486, 1489)Jaime Serra i Cau (1492, 1494)Pietro Gamboa (1501)Pietro Accolti (1505)Domenico Giacobazzi (1511)Andrea Giacobazzi (1520)Paolo Capizucchi (1521)Bartolomeo Guidiccioni (1539)Pomponio Cecci (1540)Filippo Archinto (1542)Ludovico Beccadelli (1554)Pietro di Lucera (1555)Virgilio Rosario (1555) Wikariusze
↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152