Imię i nazwisko |
Stephen John Seymour Storace |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Stephen John Seymour Storace[1][2] (ur. 4 kwietnia 1762 w Londynie, zm. 15[3], 16[3][4] lub 19 marca[1][2] 1796 tamże) – angielski kompozytor.
Syn osiadłego w Anglii kontrabasisty Steffano Storace[3][4]. W latach 1776–1778 studiował w Conservatorio di Sant’Onofrio a Porta Capuana w Neapolu[4]. Porzucił naukę, by towarzyszyć swojej siostrze Nancy i irlandzkiemu śpiewakowi Michaelowi Kelly’emu w podróżach koncertowych[4]. Podczas pobytu w Wiedniu poznał W.A. Mozarta i wystawił z sukcesem swoje dwie opery, Gli sposi malcontenti (1785) oraz Gli equivoci (1786)[1][2][3]. W 1787 roku osiadł w Londynie, gdzie wystawiał swoje opery, początkowo w King’s Theatre, a następnie w Theatre Royal przy Drury Lane[1][2][3]. Jego karierę przerwała nagła choroba, zakończona przedwczesną śmiercią[4][3].
Był czołowym obok Thomasa Linleya młodszego angielskim twórcą operowym końca XVIII wieku[3][4]. Jego dorobek kompozytorski obejmuje 19 oper, jedną kantatę, 5 arii koncertowych, 2 ballady, 8 canzonett, balet, 2 kwintety, 3 tria, 6 sonat[4]. W swojej twórczości usiłował zmienić dotychczasowe angielskie przyzwyczajenia operowe, zerwał z nadrzędną rolą libretta w utworze, wprowadzał recytatywy, ansamble i rozbudowane finały, w opinii ówczesnej publiczności traktowane jako elementy spowalniające akcję dramatyczną[3].